Logion 114
Het Thomas evangelie bestaat uit 114 logia, analogieën, universele wijsheden die ieder op zijn of haar manier kan toepassen in het leven. Wijsheden die een weg vormen naar het vinden van je Christus bewustzijn. De teksten komen uit de begintijd van het Christendom en het evangelie van Thomas is de meest oorspronkelijke brontekst van de Gnosis. Het is in 1945 weer teruggevonden. De teksten wijken sterk af van de andere evangeliën.
Bron: Thomas evangelie: Bram Moerland.
Mensen die teksten hebben vertaald en er zeer door gegrepen zijn, zijn o.a. Gilles Quispel, Bram Moerland, Marcel Messing en Elaine Pagels.
Afgelopen jaren is Rogier intensief bezig geweest met het lezen en vertalen van het Thomas evangelie, de uitvoering van Bram Moerland. Er valt veel over te zeggen, hele boeken zijn er al over geschreven, maar het meest intrigerend en tevens onbesproken of wellicht onbegrepen logion is 114. Een tricky onderwerp:
Gelijkwaardigheid van vrouwen
‘Simon Petrus zei tot hem:
Stuur Maria van ons weg, want vrouwen zijn het leven niet waard.
Jezus zei:
Zie, ik zal mij met haar verbinden en haar tot mens maken, opdat ook zij een levende geest wordt, net als jullie mannen Want ook iedere vrouw die mens wordt zal het koninkrijk der hemelen binnengaan.’
Jezus zegt: ik verbind me met haar, zodat ze zichzelf tot ‘man’ kan maken, dus niet: ‘ik maak haar tot man.’
In het engels betekent ‘men’, zowel man als mens.
Er is veel te doen om de juiste vertaling van de teksten. Veel woorden lijken subtiel verdraaid, maar geeft een compleet andere betekenis. Vaak werd er gezegd, ‘Jezus leidt haar…’, dit geeft het idee dat hij vind dat zij geleidt moet worden en dus van mindere waarde is. Niks is minder waar.
R: ‘er zijn verschillende evangeliën, waarom die er zijn is continue een discussie over wie heeft er nou gelijk en welke interpretaties zijn beter? Ik geloof daar niet in. In geloof dat er verschillende evangeliën zijn, lees: levenswijsheden, die passen bij verschillende fasen in het leven. Sommigen zijn nep, geschreven door de katholieke kerk om mensen juist beheersbaar te maken, af te houden van hun goddelijke vonk.
Ik beschouw de evangeliën als levenslessen, als wijsheden voor het begrip krijgen van het meta fysische, de wet van het universum. Niet de wet van moeder aarde of de wetten van de natuur. Die zijn heel duidelijk, leven en dood.
De wet van het universum, het karmische is niet zo makkelijk, net als het vinden van jezelf, of de zin van je leven.
Nu zijn er in de verschillende levensfasen hele verschillende richtlijnen te begrijpen en/of van toepassing. Dus om een voorbeeld te geven: een kind leer je, ‘je mag niet stelen’, toch leer je later in o.a. het verhaal van Robin Hood, het verhaal van Zatouichi en andere mythologische verhalen dat dit niet zo zwart-wit is. Je kan je vraagtekens zetten als je van een rijke steelt en geeft aan de armen, of je steelt een brood voor je zieke arme opa.
Thomas evangelie past bij het vinden van het Christus bewustzijn.’
Mannen en vrouwen verschillen van elkaar.
De man ‘moet’ in het leven leren van het hoofd naar het hart te bewegen via de buik.
De vrouw ‘moet’ leren vanuit de buik naar het hart te bewegen via het denken.
De vrouw heeft haar maandelijkse cyclus. De natuur geeft haar fysieke transities. Het is helder wanneer zij vruchtbaar wordt, wanneer haar evolatie is, wanneer ze bloed, wanneer ze zwanger raakt, wanneer het tijd is om te baren. De pijn, het ongemak horen erbij en zij heeft hierin voor zichzelf te zorgen. Een vrouw is een zijns wezen. Ze heeft te zakken in haar bekken, ze heeft aanwezig te zijn. Ze heeft mee te bewegen op haar natuurlijke ritme.
De man heeft deze fysieke transities niet. Hij bloedt niet maandelijks. Hij heeft zelf iets te doen, hij heeft zelf te bloeden zo nu en dan. Niet om na te streven, maar als resultante. Als een man zijn werk doet, zich fysiek, mentaal, geestelijk uitdaagt dan zijn er momenten dat hij zich snijdt, dat hij gewond raakt, op alle vlakken. Hij heeft verantwoordelijkheid te dragen, pijn te verduren. Bij een vrouw zit dit al in de natuur.
In vele oeroude tradities is het vooral de vrouw die de eerste 7 jaar voor haar kinderen zorgt.
Als de zoon 7 jaar is wordt het ‘weggehaald’ bij de moeder om bij zijn vader tot man wording te komen. Meisjes blijven bij de moeder, de natuur zorgt er al voor dat ze voor het eerst ongesteld wordt en daarmee dus vruchtbaar. Ze heeft hierin te leren om goed voor zichzelf te zorgen, zodat ze haar eigen natuur kan leren kennen en ondersteunen. Ze heeft te leren zichzelf lief te hebben. Ze heeft te leren zich goed te voeden, handig te worden met haar handen, dingen te maken. Het heet niet voor niets ‘op-voeden’ en ‘op-groeien’. Dat gaat gepaard met genieten en spelen en stoeien en ook met pijn en onzekerheid en ongemak.
Hoe voorkom je dat je dochter op een punt komt dat ze later niet meer in de spiegel durft te kijken?
Hoe zorg je ervoor dat je dochter later in de spiegel kijkt en denkt, wow wat een mooi mens, wat een sterk lijf.
Heb je haar geleerd goed voor zichzelf te zorgen? Wat voeding met haar doet? Zichzelf te respecteren, zodat ze van nature haar grenzen aan kan geven? Heb je dat zelf geleerd van jou moeder? Leefde zij dat voor?
Er is een gulden middenweg tussen je kind volledig vegan laten eten en het kind alles te geven wat het maar lekker vind. Genieten van chocolade en chips, maar met mate. Geen patroon van elke avond een scherm en chips en frisdrank…maar zo nu en dan, genieten van heerlijk wegzakken in een serie, nadat je een hoop andere dingen hebt gedaan…of nadat kinderen lekker (buiten) hebben gespeeld. Niet als zoethoudertje, lekker rustig voor de ouders. Dat het op sommige tijdstippen, zo vlak voor het eten, handig is als een kind even wat kijkt is natuurlijk prima.
Bij de jongens zit het in het meta fysische. Het groeien moet worden geïnitieerd. Als dat niet gebeurd blijven het kleine jongens die niet leren om door te zetten, om iets te creëren met hun handen, om verantwoordelijkheid te nemen, om kritisch te denken, om zich uit te durven spreken.
Als de jongste 7 jaar is, is het tijd voor de vrouw. Het is dan aan de man om aanwezig te zijn, ruimte te geven, een stap terug te doen in zijn carrière.
Logion 114: ‘ik trek me tot haar aan, om zelf man te worden, dat zij zichzelf tot man kan maken.’
Dat betekent dus niet dat zij geen gelijkwaardig mens is, het betekent ook niet dat ze de eerste 7 jaar volledig thuismoeder moet zijn.
Alles wat ik schrijf gaat over de mannelijke en de vrouwelijke energie in ieder mens. Het gaat om de juiste balans vinden, elkaar hierin ondersteunen en uitdagen.
De balans lijkt in veel gevallen zoek momenteel.
Als de man volledig blijft opgaan in zijn carrière komt de man er op een dag achter dat hij een groot deel vervreemd is geraakt van zijn kinderen. Hij weet niet wat er in ze leeft, waar ze zich mee bezig houden, wie ze in wezen zijn, daarmee mist hij een deel van zichzelf. Hij heeft ook niet kunnen genieten, spelen, stoeien.
De vrouw blijft haar hele leven ‘de vrouw van’ en komt zelf tot niks. Ze blijft in het ‘zijn’, dienstbaar tot haar dood. Zoekend naar de betekenis in haar leven, ze wil wel een keer een andere baan, maar het leidt niet tot verandering.
Of de andere kant, ze werkt zich een slag in de rondte, om maar vooral niet te verworden tot diegene die ‘thuis zit’ en drijft steeds verder af van haar natuur, waardoor ze uiteindelijk met een burn out toch thuis komt te zitten.
Ze verwijt zichzelf dat ze te dik is (of dat nou wel of niet realistisch is), dat ze te weinig de femme fatale is, te weinig energie heeft, te weinig aanwezig is bij de kinderen, te snel geïrriteerd en niet toe komt aan de dingen die ze leuk en/of belangrijk vindt. Ze ‘moet’ opnieuw leren zichzelf te vinden, te herinneren wie ze in wezen is en daarnaar leven. Er zijn uiteraard allerlei voorbeelden te geven, het punt is dat vaak de balans zoek is.
Je denkt nu misschien dat ik overdrijf, maar ga maar na hoeveel mensen er scheiden momenteel. Hoeveel mensen zijn ziek? Hoeveel mensen zijn burn out? Hoeveel mensen hebben stress, hoeveel mensen zijn verslaafd, verslaafd aan liefde, aandacht, werk, eten, spullen kopen, bevestiging, seks, drank, drugs en zoeken naar afleiding, verdoving of juist naar de spanning om maar het gevoel te hebben dat ze leven?
Het vrouwelijke deel heeft zich te verbinden, te zijn, te zakken en het mannelijke deel heeft grenzen te trekken, te initiëren, te creëren en te doen.
Je hebt zelf als vrouw betekenis te vinden. Je hebt zelf dus je ‘mannelijke deel’ te integreren. Dat gaat niet vanzelf. De vrouwelijkheid is je gegeven, het is je natuur, je cyclus, vruchtbaarheid, het baren (niet voor elke vrouw)…. Het mannelijke, de betekenis in je leven, heb je te initiëren, net als bij de jongens in man wording.
En nu ik
Mijn jongste is 7 jaar oud. Mijn man heeft zijn baan, carrière, status al opgegeven. We zijn naar een plek verhuisd waar ik mezelf altijd al zag wonen. In de natuur, dichtbij een grote stad, een hans en grietje huisje met een grote tuin, aan een doodlopende straat, zodat kinderen veilig buiten kunnen spelen. We wonen in het buitenland, wat gelijk betekend dat we weinig tot geen ‘sociale verplichtingen’ meer hebben.
Mijn neiging is nog steeds om vooral in de zorg modus te gaan. Er valt een hoop te gebeuren terwijl we al kamperend in de tuin ons huis aan het verbouwen zijn met drie kinderen om ons heen die de hele dag honger hebben, omdat ze zo hard groeien. Het is heel verleidelijk om te denken, eerst alles regelen, eerst alles verbouwd, eerst alle was gedaan, eerst alle spullen op zijn plek, eerst de kinderen op school…. etc.
De verleiding is ook groot om me achter Rogier te verschuilen, hij kan een professionele shiatsu massage geven als opgeleid therapeut, hij heeft de Wim Hof instructeurs opleiding gedaan, hij kan goed klussen en timmeren, hij heeft al die kennis over de wereld, hij heeft al die boeken gelezen, hij kan lesgeven, hij heeft al die tomeloze energie, hij kletst wel lekker…..
En toch…. Ik wil niet ‘de vrouw van’ zijn en hij wil niet een vrouw die de vrouw van is.
Ik voel het altijd in mijn buik als mijn intuïtie of ‘mijn hogere zelf’ me een boodschap geeft die ik spannend vind. Vaak heeft dat te maken met een confrontatie die ik uit de weg ga.
Het is zoveel makkelijker en prettiger om mee te bewegen met ‘de ander’, ondanks dat ik van binnen iets heel anders voel.
Als ik hier dieper op door voel komt er:
Intiem
Intimiderend
Diep, dieper…
Genadeloos
Veeleisend
De nieuwe wereld – de potentie – de visionair
Het bij de kladde pakken
Als ik daar zelf verder over nadenk komt er:
Leven in het nu betekent voor mij leven in de realiteit.
Vanuit de buik, naar het hart, via het denken:
Toen ik boosheid en onrecht voelde (buik) over de mondkapjes op de basisschool, ging ik verder onderzoeken, gesprekken voeren, verdiepen (denken) en dat resulteerde in de actie om ze thuis te houden. Leven vanuit het hart.
Ik zie veel toxische energie in de wereld, in het collectief.
Toxische vrouwelijkheid:
– de ‘madonna’, het verleiden, de man bespelen om iets gedaan te krijgen. Hier heb ik me ook schuldig aan gemaakt in het verleden.
– de mater, de moederlijke bezorgdheid, doe normaal, doe mee, terug in de kudde. Hier heb ik veel mee te dealen gehad.
Toxische mannelijkheid
– oorlog voeren, verdeel en heers
- het doodslaan, mijn waarheid is de waarheid, je bent met me of je bent de vijand. ‘Ik volg gewoon het RIVM’, de autoriteit. ‘Ik volg de wetenschap’, niet meer zelf nadenken, te bang voor uitsluiting.
Wat heeft de wereld nodig?
Krachtige wijze vrouwen, die contact hebben met zichzelf, zich weten te verbinden met hun natuur en zowel hun vrouwelijke als mannelijke deel verstaan en uitdragen. Die dus een betekenisvol leven leiden en daarmee hun ‘Christus bewustzijn’ hebben gevonden en leven.
Mannen die denken met het hart. Mannen die zorg kunnen dragen, aanwezig kunnen blijven als het moeilijk wordt, die zich uit durven spreken, die laten weten waar ze staan, die een stap terug durven zetten voor hun eventuele partner, die hun handen uit de mouwen kunnen steken. Ja, ik beschrijf hier grotendeels mijn eigen vent en geloof me, (maar dat doet je vast wel) hij heeft ook tekortkomingen en onzekerheden.
Het gaat erom de balans te vinden in jezelf en in je relatie. Het gaat er niet om het perfecte plaatje te vormen.
Het is zo moeilijk voor te stellen hoe de wereld er ook uit zou kunnen zien. Oftewel, ik vind het moeilijk voor te stellen…Een wereld met authentiek leiderschap, een heel nieuw schoolsysteem, een gezonde gezondheidszorg, van internationaal naar meer lokaal en regionaal, supermarkten met vooral gezonde en verse onbespoten producten, hernieuwde landbouw…(inspiratie vanuit Satisch Kumar).
Wat ik nou ga doen? Hoe ik inkomen ga genereren Ik weet het (nog steeds) niet precies…
Of de kinderen hier in Hongarije gaan aarden en hun plek vinden op school? Ik weet het niet zeker…Doen we het daarom toch maar niet? Of gaat het er in het leven om om uit te zoeken wie ik ben en hoe ik de beste versie van mezelf kan worden, mijn volle potentie leven?
Ik wil bijdragen aan de nieuwe wereld, ik wil er zijn voor mijn medemens, ik wil er zijn voor de jonge mensen…Wanneer ik dit volledig kan leven….wanneer die nieuwe wereld daadwerkelijk is?
Het is voorlopig nog switchen tussen realiteiten. Ondertussen is het aan een ieder om hierin zijn of haar verantwoordelijkheid te nemen.
Welke eerste stap is er te zetten? Waar voel je in je buik dat je iets te doen hebt, maar het niet durft? Hoelang blijf je dat onderbuik gevoel negeren? Zeggen we niet altijd tegen onze kinderen dat als ze een ‘niet pluis’ gevoel hebben ze het niet moeten doen? Wanneer gaan we dat ook echt zelf doen? Wanneer leven we het voor? Hoe komt het dat we massaal films en series kijken die altijd gaan over een personage dat buiten ‘de meute’ valt, ergens goed in is, dan gaat er iets mis en uiteindelijk met doorzettingsvermogen en verbinding met anderen door ze te leren vertrouwen en toe te laten wordt het een groot succes….We kunnen de zoveelste film opzetten voor een ‘feel good gevoel’, of we kunnen het gaan leven….
Het leven leven waar je van droomt,
In de realiteit,
In het besef dat dit momenteel niet wordt bevorderd, gestimuleerd,
Dus met ogen en oren wijd open,
Met een kritische blik.
Haal je kinderen van het scherm,
Zorg dat ze zich leren voeden,
Leer ze koken,
Laat ze meehelpen,
Bedenk wat ze te leren hebben,
Leer ze te ontspannen,
Geef ze de ruimte…
Ga met elkaar in gesprek,
Maak de balans op,
Waar heeft de ene een duwtje nodig,
Of een hele grote duw,
Waar heeft de ander een stap terug te doen,
Leef, geniet, huil, lach, communiceer en heb elkaar lief, bemin elkaar…
