Ik ben opgegroeid in een warm, liefdevol gezin buiten enige religie / spiritualiteit. De belangrijkste waarden en daarmee scripts waren hard werken, je best doen en je gedragen.

Hard werken

Een term die veelvuldig valt is: “Hij/zij heeft zich te barste gewerkt.” Als er iets is dat respect afdwingt, dan is het hard werken. Uitslapen, een dagje strand een middag dutje, dat is zonde van de dag, zonde van je leven.

Samen

Een aantal dingen werden in huis altijd samen gedaan. Er was nooit iemand die even voor zichzelf iets te eten maakte. Drie maaltijden op een dag, en dan werd er samen gegeten, de tafel gedekt en aan tafel gegeten. Vooral de maaltijd op zondag avond was een belangrijk maar. Op zaterdag kon er nog wel eens een soepje met brood, of yoghurt met fruit worden gegeten, maar op zondag altijd een uitgebreide maaltijd. Een typische maaltijd voor zondag was rosbief of stoofvlees met aardappel gratin of friet (zelfgemaakt) en witlof met ham en kaas, of rode kool met zelfgemaakte appelmoes.

Ook al moest iemand erg vroeg op, om naar werk te gaan, dan stonden mijn ouders ook vroeg op en dan aten we aan tafel samen het ontbijt.

Goede Manieren

Naast tafelmanieren werd ons op velerlei vlakken manier bijgebracht.

Reizen

Waar ik mijn ouders vooral heel dankbaar voorben is de reizen die wij hebben gemaakt. Afgezien van stedentrips, altijd kamperen, zelfs in Amerika ging de tent mee in het vliegtuig. Zo hebben mijn broer en ik als kinderen veel gezien van de wereld. Vooral Europa en 6 keer naar de USA, waar wij dus met een tent soms wel 6 weken rondreisde. Nooit langer dan 2 a 3 dagen op dezelfde plek. Een paar uur op het strand, maar dan weer op pad. Naar een museum, natuurpark en elke kerk die wij tegenkwamen en de deur open stond.

Dit reizen heeft mij veel geleerd over het relatieven van dingen. Dat wij in onze cultuur bepaalde dingen belangrijk vinden, die er ergens anders niet toe doen, of heel anders naar gekeken wordt. En andersom.

Opleiding boven alles

Ik was goed in sporten als Judo en zwemmen. Twee keer kreeg ik de kans om in een soort van selectie omgeving te gaan trainen. Maar omdat dat vaak meer dan drie keer per week was, kreeg ik daar geen toestemming voor. Dat zou ten koste gaan van school. Een hoge opleiding was wat mijn ouders betreft de sleutel tot succes en de vrijheid om te kunnen kiezen uit meerdere beroepen.
Dit was ook de reden dat een krantenwijk niet mocht. Slapen was belangrijker dan vroeg op voor een paar centen.
Mijn ouders hebben zelf op de mulo gezeten en mijn vader ging gelijk na het afronden op ede vaart werken. Mijn moeder heeft het niet eens kunnen afmaken, en moest al eerder werken voor de kost.

Reflectie

Vooral het harde werken en altijd beter moeten doen, hebben er voor gezorgd, dat niets doen, afstand nemen, reflecteren, … niet vanzelf gingen. Niet zonder toch een soort schuldgevoel te ervaren.

Mijn ouders, Robert Buurman en Willemijntje Buurman- van Gunsteren