, , rdot, , , 0

FREEMAN: As the world becomes more technically efficient, it seems increasingly necessary for people to behave communally and collectively, now do you think it’s possible that the highest development of man may be to submerge his own individuality in a kind of collective consciousness?

JUNG: That’s hardly possible. I think there will be a reaction — a reaction will set in against this communal dissociation. You know, man doesn’t stand forever, his nullification. Once, there will be a reaction, and I see it setting in, you know, when I think of my patients, they all seek their own existence and to assure their existence against that complete atomization into nothingness or into meaninglessness. Man cannot stand a meaningless life.

psychic indigestion – Alan Watts

, , rdot, , 0

‘So you see, we have something here which I will call not philosophy, except in the most ancient sense of basic curiosity. I prefer to call these disciplines ways of liberation. Ways of liberation from Maya. And the following of them does not depend on believing in anything, in obeying anything, or on doing any specific rituals although rituals are included for certain purposes. It is a purely experimental approach to life. It is something like a person who say has defective eyesight and is seeing spots and all sorts of illusions. Going to an ophthalmologist to correct his vision. Buddhism is therefore basically a correction of psychic vision. To be disenthralled by the game of Maya. Not incidentally, to regard the Maya as something evil, but as a good thing of which one can have too much. And therefore get spiritual and psychic indigestion,  from which we all suffer.’  – Alan Watts

quelle:https://www.alanwatts.org/2-1-7-way-of-liberation/

, , rdot, , 0

“Erasmus recognized the argument that the education process should wait until children were older posed the strongest opposition to his push for the development of the mind. The way Erasmus dealt with this argument makes it seem like the method of waiting and only teaching older children was a common practice, probably just as frequently employed as the timetable Erasmus proposed. He urged parents not to squander the first years of their children’s lives by refusing them any form of instruction during that time. If they did, Erasmus warned that when they got around to giving their children an education their “age wyll not so well be handled, and hys wytte shall be more readye to euyll, and peraduenture possessed alreadye wt the fast holdyng bryers of vices.”24 In this way, Erasmus showed that putting off teaching would only hamper their children’s education when they finally did undertake it. Rather, he argued, education should begin early in order to preempt the development of bad habits.”

  • Jonathan Leece, AN UNEXPECTED AUDIENCE: MANNER MANUALS IN RENAISSANCE EUROPE

“Erasmus erkende het argument dat het onderwijsproces zou moeten wachten tot de kinderen ouder waren en vormde de sterkste oppositie tegen zijn streven naar de ontwikkeling van de geest. Door de manier waarop Erasmus met dit argument omging, leek het erop dat het wachten en alleen lesgeven aan oudere kinderen leek op een gangbare praktijk, waarschijnlijk net zo vaak gebruikt als het tijdschema dat Erasmus voorstelde. Hij drong er bij ouders op aan om de eerste jaren van hun kinderen niet te verkwisten door hen gedurende die tijd geen enkele vorm van instructie te weigeren. Als dat wel het geval was, waarschuwde Erasmus dat wanneer ze in de buurt kwamen om hun kinderen een opleiding te geven, zou hun ‘leeftijd niet zo goed aangepakt worden, en zijn wytte zal meer geneigd zijn om te leven, en het peraduentuur bezat al de snelle houders van ondeugden.’ 24 Op deze manier toonde Erasmus aan dat het uitstellen van lesgeven zou het onderwijs van hun kinderen pas belemmeren als ze het uiteindelijk zouden doen. Hij betoogde eerder dat het onderwijs vroeg moest beginnen om de ontwikkeling van slechte gewoonten te voorkomen. haar.”

  • Jonathan Leece, AN UNEXPECTED AUDIENCE: MANNER MANUALS IN RENAISSANCE EUROPE

https://pdfs.semanticscholar.org/6a00/337ef4e93113fc0fe71870584ab5cb7b1ed1.pdf

Erasmus de Schrijver

, , rdot, , , 0

“The best-selling book of the entire sixteenth century was not a historical text on the glory of the Roman Empire, or a translation of the work of some great ancient philosopher, or even the Bible itself. That honor belongs to a simple treatise published in 1530, by a Dutch clergyman, on the education of noblemen’s sons in manners. Translated into twenty-two languages within the first decade of publication, On Civility in Children was the cultural phenomenon of the day; it was read by thousands—a seeming contradiction since the book was intended for the nobility, Europe’s minority class.1 By looking at the changing class structure of Renaissance Europe through the lens of Thorstein Veblen’s theory of the “leisure class,” one can see that there is no contradiction. Instead, the treatise was a logical best seller because the rising merchant class viewed manners as a way to emulate the practices of the ruling class during the early sixteenth century without sacrificing what had provided them with their wealth.”

“Het best verkochte boek van de hele zestiende eeuw was geen historische tekst over de glorie van het Romeinse rijk, noch een vertaling van het werk van een grote oude filosoof, of zelfs maar de bijbel zelf. Die eer hoort bij een eenvoudige verhandeling die in 1530 door een Nederlandse geestelijke werd gepubliceerd over de opvoeding van edele zonen in manieren. Vertaald in tweeëntwintig talen in het eerste decennium van publicatie, was On Civility in Children het culturele fenomeen van de dag; het werd door duizenden gelezen – een schijnbare tegenstrijdigheid omdat het boek bedoeld was voor de adel, Europa’s minderheidsklasse.1 Door te kijken naar de veranderende klassenstructuur van Renaissance Europa door de lens van Thorstein Veblen’s theorie van de ‘vrijetijdsklasse’, kan men zien dat er geen tegenstrijdigheid is. In plaats daarvan was de verhandeling een logische bestseller omdat de opkomende koopliedenklasse manieren zag als een manier om de praktijken van de heersende klasse in het begin van de zestiende eeuw na te bootsen zonder op te offeren wat hen van hun rijkdom had voorzien.”

quelle: https://pdfs.semanticscholar.org/6a00/337ef4e93113fc0fe71870584ab5cb7b1ed1.pdf

ADE 3.4.2 Everyone enjoys the smell of their own farts

, , Uncategorized, , , 0

Desiderius Erasmus, Adagia-  source:https://sententiaeantiquae.com/2017/11/26/go-sniff-your-own-farts/ “Everyone enjoys the smell of their own farts.’ Suus cuique crepitus bene olet Ἕχαστος αὑτοῦ τὸ βδέμα μήλου γλύκιον ἡγεἶται ‘Each person thinks that the smell of his own fart is sweeter than an apple’ This is to say: there is no one who doesn’t...

Continue reading

no©2024 or ant other year

Login met je gegevens

Je gegevens vergeten?