Deze afbeelding is geleend van iemand op het internet. De bron, ‘eigenaar’ is onbekend bij ons. Mocht U bekend zijn met de eigenaar neem dan aub contact op, dan kunnen zorgen deze afbeelding zijn weg terugvindt naar de eigenaar. Tot dat moment lenen wij deze nog even, e
En hij zei:
Iedereen die de betekenis van deze woorden vindt,
zal de dood niet smaken.
Het proces van sterven begint eerder dan het moment van sterven zelf. De ziel weet dat het er aankomt. Als we sterven hebben we geen eeuwige rust maar volgt juist een periode van geestelijke arbeid. “Ik moet ook altijd lachen om de term ‘rust zacht”‘, grapt Hans. “Die is volledig misplaatst, het is juist hard werken aan de overkant.” Dat begint al op het moment dat je balanceert op de grens van leven en dood, en je het gevoel krijgt dat je je losmaakt van je fysieke lichaam. “Het losmaken van de twee geestelijke etherische en astrale lichamen van het fysieke lichaam begint vaak in de hartstreek. Daar zie je iets van een wolkje of een lichtflits. Je voeten worden meestal als eerste koud, want het etherische lichaam waarin de levenskracht zit, schuift als een huls over je fysieke lichaam omhoog. Bij een pas gestorvene kun je soms voelen waar het laatste verbindingspunt zit. De kruin chakra wordt dan gloeiend heet. Maar daar moet je absoluut vanaf blijven want dan frustreer je het sterfproces.”
http://www.hansstolp.nl/index.php/en/26-publicaties/interviews/317-rust-zacht-is-een-misplaatste-term
Boek over de Dood – Irvin Yalom – Tegen de zon inkijken.
Our existence is forever shadowed by the knowledge that we will grow, blossom, and, inevitably, diminish and die.” “Why, you may ask, take on this unpleasant, frightening subject? Why stare into the sun?
Blaise Pascal
Je zoekt naar wat je al gevonden hebt.
De la Rambelje, ’wat een mooie achternaam’, krijg ik vaak te horen…ik antwoordde vaak dat mijn achternaam bij de Franse Hugenoten vandaan komt. Wat dat precies betekende wist ik niet zo goed, anderen ook niet want niemand vroeg door…ik ging op onderzoek…
https://www.gnostiek.nl/MariaMagdalena/MMFoix/
‘Hugenoten zijn aanhangers van het calvinisme, de Franse vorm van het protestantisme. Dit geloof verspreidde zich in het zuiden van Frankrijk op de voedingsbodem van het ‘ketterse’ geloof van de katharen, ook wel albigenzen genoemd. Dat werd door de kerk van Rome met hulp van de koning van Frankrijk in een aantal kruistochten uitgeroeid in de eerste helft van de 13de eeuw.
Posted a linkt to documentary. WordPress decides to show the video in a frame.
‘(van het Grieks: καθαροί, katharoi, “de zuiveren”) of Albigenzen waren een religieuze beweging die tijdens de 12e en 13e eeuw een grote aanhang kende in de westelijke Languedoc. Ze lieten zich inspireren door het leven van Jezus Christus, maar hun mystieke, symbolische en dualistische interpretatie van de Bijbelverhalen week ver af van die van de Rooms-Katholieke Kerk. Volgens de katharen was Satan almachtig op aarde en leidde enkel de spirituele bezieling van de Heilige Geest tot verlossing. Voor de katholieken was dit een ketterij die hard bestreden moest worden. De Albigenzische Kruistochten maakten een einde aan de politieke bescherming van de katharen. (Ipv het katharisme) De Inquisitie ging door met de vervolgingen tot er geen katharen meer waren.’ Brand: Wikipedia
Na het lezen van het boek van Bram Moerland, ‘de Katharen’ en meerdere documentaires te hebben gezien over de Katharen kom ik tot een ander, meer genuanceerd beeld dan wikipedia. De Katharen onderscheidden twee werelden, een goede en een slechte. De slechte wereld waarin angst en geweld regeren en het ‘koninkrijk’ dat zij voor ogen hadden, en een wereld van liefde en geweldloosheid.
‘In de kerk van Rome en in het latere protestantisme ziet men het geloof als het middel tot verlossing. Het geloof telde voor de katharen helemaal niet. Tegenover het geloof stelden zij het gedrag van een mens als kenmerk van het christen-zijn. Niet het geloof maakt je tot christen, maar je gedrag.’ Bron: Bram Moerland, de Katharen.
Een wezenlijk onderscheid. Is het lidmaatschap van een groep, een religie belangrijk of gaat het om hoe je leeft. Leef je volgens van buiten opgelegde regels of leef je vanuit dat wat je hart je ingeeft?
Elaine Pagels
Read more at https://www.brainyquote.com/authors/elaine-pagels-quotes
Posted a linkt to documentary. WordPress decides to show the video in a frame.
About the dating of the manuscripts themselves there is little debate. Examination of the datable papyrus used to thicken the leather bindings, and of the Coptic script, place them c. A.D. 350-400. But scholars sharply disagree about the dating of the original texts. Some of them can hardly be later than c. A.D. 120-150, since Irenaeus, the orthodox Bishop of Lyons, writing C. 180, declares that heretics “boast that they possess more gospels than there really are,” and complains that in his time such writings already have won wide circulation–from Gaul through Rome, Greece, and Asia Minor. Quispel and his collaborators, who first published the Gospel of Thomas, suggested the date of c. A.D. 140 for the original. Some reasoned that since these gospels were heretical, they must have been written later than the gospels of the New Testament, which are dated c. 60-l l0. But recently Professor Helmut Koester of Harvard University has suggested that the collection of sayings in the Gospel of Thomas, although compiled c. 140, may include some traditions even older than the gospels of the New Testament, “possibly as early as the second half of the first century” (50-100)–as early as, or earlier, than Mark, Matthew, Luke, and John.’ – Source: text added tot the youtube video, author unknown.
Er bestaat niet zoiets als één katholieke kerk en één protestants geloof. Overal ontstaan al snel verschillende stromingen. De belangrijkste reden hiervoor lijkt dat deze vorm van spiritualiteit beoefenen uitgaat van het opleggen van een idee, een gedachte bij een ander. Er zijn, zelfs in de meest kleine en strenge geloofsgroep, geen twee mensen te vinden die precies het zelfde denken.
(Meer hierover in ‘The ending of conflict’ van Jiddu Krishnamurti)
‘De concrete opvattingen van protestantse kerkgenootschappen verschillen dus nogal van elkaar. Dit hangt samen met het feit dat er binnen de protestantse stromingen geen centrale gezagsinstantie wordt erkend. De Bijbel is de enige bron van gezag zowel voor het geloof als voor het leven (Sola scriptura). De gelovigen bepalen zelf, op grond van hun interpretatie van de Bijbel, wat God van hen verwacht. Kenmerkend is ook dat een authentiek en persoonlijk geloof in (vertrouwen op) Jezus Christus doorslaggevend is in de relatie met God (Sola fide). Meer vraagt God ook niet om de mens goedgezind te zijn (Sola gratia). Er is geen bemiddeling door priesters of heiligen nodig om God te benaderen.’ Bron: Wikipedia
Thema: Staat er iemand tussen de mens en God, een priester of andere vorm van autoriteit?
‘Volgens de Katharen is men een Christen door te kiezen voor een levenswijze van geweldloosheid en waarachtigheid. Een mens is in staat zo te leven omdat hij door de goddelijke vonk die in hem schuilt verbonden is met de God van Liefde die Jezus ‘mijn Vader’ noemt. ‘In de kerk van Rome en in het latere protestantisme is Jezus de zoon van God die op aarde neerdaalde om hier met zijn lijden te boeten voor de zonden van de mens. Jezus is zelf ook God.’ – ‘De Katharen, Bram Moerland.
Het lijkt erop dat de vele stromingen van mensen die op hun eigen manier op zoek gingen naar hun persoonlijke relatie tot God zeer bedreigend waren voor de kerk en zijn fanatisme om de hele wereld te bekeren. De kerk heeft alle kennis kapot (geprobeerd) te maken die uitging van gelijkwaardigheid, geweldloosheid, verantwoording nemen voor eigen gedrag, verbinding met de natuur, het idee zonder zonde geboren te zijn etc. Oftewel, de mens is wat betreft het Katholicisme in wezen slecht en zondig.
Alle anders denkenden trachtte men te bekeren of werden meedogenloos vervolgd, bespot, gemarteld, uitgemoord:
De Druïden
De kelten
Saksen (Oera Linda)
De Essenen
Waldenses
Gnostici
Etc
Kortom, iedereen die afweek van het katholieke narratief, de doctrine.
Alhoewel er lang strijd is gevoerd over de interpretatie van de religieuze geschriften, was men tot lang beperkt tot het ene boek. Tot een bepaald moment kon men het zelf niet eens lezen, en was men afhankelijk van de vertaling en interpretatie van een kleine groep priesters. Er bestond nog geen boekdrukkunst en Bijbels werden met de hand overgeschreven. De Bijbels werden geschreven in het Latijn, dat de meesten niet konden lezen, als men de eigen taal al kon lezen, want de meeste mensen waren analfabeet.
Pas met de komst van de boekdruk kunst kwam het boek vertaald in grotere oplage beschikbaar, werden de boeken kleiner en kon men deze vervoeren, werden er vertalingen gemaakt en kon men zelf lezen wat er geschreven stond en zich wagen aan een interpretatie er van.
Ook al kon men nu de vertaalde Bijbel zelf lezen, mocht er in het creatie proces van de bijbel zijn gemanipuleerd met niet authentieke teksten die er in zijn opgenomen, zou men daar zonder andere, oorspronkelijke teksten nooit achter komen.
Al deze stromingen zetten zich af tegen bepaalde aspecten van de doctrine van de Katholieke kerk, maar pas in 1945 werden de Nag Hammadi geschriften ontdekt. Toen pas kwam er inzicht in andere informatie, andere evangeliën die bij het samenstellen van de Bijbel niet zijn opgenomen in de tekst, over een anders te interpreteren boodschap van Jezus. In elk geval informatie die aansluit bij de Gnostiek. Vanaf het concilie van Nicea werd de gnostiek door de kerk van Rome met steun van de Romeinse keizers fel bestreden. Opvallend is dat het lijkt alsof de kerk van Rome veel toleranter was ten aanzien van het Joodse geloof.
108. Yeshua says: Whoever drinks from my mouth shall become like me. I myself shall become as he is, and the secrets shall be revealed to him. (Lk 6:40, Jn 4:7-15/7:37; hyperlinear)
https://www.freelyreceive.net/metalogos/files/thomas.html
108
Jezus zei:
Wie uit mijn mond drinkt
zal zijn zoals ik
en ik zoals hij;
en wat verborgen was zal hem geopenbaard worden.
Eckhart
“De Heilige Schrift zegt: ‘Niemand kent de Vader dan alleen de Zoon'(Matth.11:27). Dat wil zeggen: wil je de God kennen, dan moet je niet alleen gelijk zijn aan de zoon, je moet de zoon zelf zijn.”
(“Meester Eckhart, Waar God Naamloos is.” Ingeleid en gedirigeerd door Hans Stolp. Uitgeverij Mirananda)
Van de website van Bram Moerland. https://www.thomasevangelie.info/template/start/toelichting.php?logion=108
Gnostiek – Gnosis (geen -isme)
Als ik in een zoekmachine Gnostiek intyp kom ik op de site van de Bergsingelkerk en daar staat het volgende over Gnostiek:
‘het begrip gnosticus is een verzamelnaam voor vroeg-christenen die Jezus Christus als een profeet zagen en die geloofden in een individuele strijd tegen het kwaad door de wereld af te wijzen. Zij zagen de wereld als de Hel op aarde.’
Bram Moerland zegt het volgende:
‘Kernthema van de gnostiek is dat de mens vergeten is wie hij in werkelijkheid is. Jezus is in de gnostische teksten een boodschapper die de mens oproept zichzelf te herinneren: “Sta op en herinner jezelf”.
Gnosis is het Griekse woord voor kennis, en betekent hier kennis van je ware zelf. Omdat je als mens met je ware zelf deel bent van de ware werkelijkheid, is kennis van je ware zelf tegelijkertijd ook kennis van de ware werkelijkheid. Gnosis als zelfkennis is kennis van ‘het Al’. Wie zichzelf kent, kent het Al.’
Hoe ik ook mijn best doe, ik zie weinig overeenkomsten.
Gnostiek en Gnosis – Bram Moerland
Jezus zei:
Het koninkrijk is als een mens
in wiens akker zich een schat bevond,
zonder dat hij dat wist.
Toen hij stierf, liet hij zijn zoon het land na.
De zoon wist ook niets van die schat.
Hij erfde het land en verkocht het.
En degeen die het kocht, ging ploegen en vond de schat.
Hij begon geld uit te lenen, tegen rente,
aan wie hij maar wilde.
‘De akker staat hier symbool voor spirituele tradities. Spirituele tradities zijn bewaarplaatsen van doorleefde wijsheid. Maar niet iedereen die zich daarin verdiept herkent de wezenlijke boodschap.’
vertaling Bram Moerland
Ik ben opgegroeid in een katholiek gezin. Ik ben gedoopt, heb mijn communie en vormsel gedaan. We gingen een paar keer per jaar naar de kerk en dat werd steeds minder naarmate ik ouder werd. Ik herinner me weinig inhoudelijks, maar wel de vrouwelijke pastoor, Toos Starmans, een oprechte, vriendelijke vrouw. Mijn ouders gingen zich meer en meer verdiepen in de meer alternatieve, esoterische spirituele kant en samen gingen we naar lezingen van o.a. Hans Stolp die meer vertelde over het esoterisch christendom. Tolerantie, inspiratie, verbinding en liefde lijken belangrijke thema’s’ van Hand Stolp. Hij heeft onlangs een prachtig stuk tekst gepubliceerd waar in hij uiteenzet wat te kunnen leren van andere vormen van religies; Het Hindoeïsme, het Boeddhisme,
http://www.hansstolp.nl/index.php/nl/publicaties/52-artikelen/overige-artikelen/177-de-geschenken-van-de-verschillende-religies
‘
Hans Stolp
‘Bij het kerkelijke christendom ging het vooral om het geloof in de mens Jezus, die tegelijk God was, en om een vast geloof in zijn sterven en opstanding. Daarnaast ging het om dogma’s, om een strakke hiërarchie, om het geloof in wat een priester je voorhield, en in de betekenis van het instituut kerk. ‘Salus extra ecclesiam non est’, ofwel: ‘buiten de kerk geen heil’, was de kernachtige grondregel zoals die door kerkvader Cyprianus in de eerste helft van de derde eeuw geformuleerd werd. Alleen de kerk kon je door middel van de sacramenten de genade verlenen die je nodig had om in vrede te leven en te sterven.
Bij het spirituele christendom ging en gaat het daarentegen vooral om de (heel persoonlijke) weg naar binnen, een weg van geestelijke groei, en is Jezus Christus vooral de leermeester en gids die ons helpt om ook in onszelf de goddelijke geest, de innerlijke Christus, tot leven te brengen, zoals die toen, tweeduizend jaar geleden, in hemzelf was gaan leven. Daarnaast leefde in het esoterische christendom het besef dat Jezus de bijzondere mens was die het kanaal mocht zijn waardoor de allerhoogste kosmische Geest van de Liefde – ook wel de Christus genoemd – naar de aarde kon komen.’ Bron: Hans Stolp
‘Vanuit de verborgenheid treedt hij dezer dagen
stap voor stap naar voren: hij, die in stilte
de grote transformatie die wij doorleven, begeleidt.
Een grote gevoeligheid kenmerkt zijn wezen
en genezend is de warmte die van hem uitgaat.’
Hans Stolp
http://www.hansstolp.nl/index.php/nl/publicaties/54-gedichten/153-christian-rosenkreutz
Om de cirkel rond te maken, mijn voorvaderen, Franse Hugenoten, op de vlucht uit Frankrijk omdat ze protestants waren, komen via Sri Lanka in Indonesië en vervolgens weer terug in Nederland na de onafhankelijkheid van Indonesië….Daar ontmoet mijn vader een katholiek meisje, mijn moeder, en ondanks dat hij zich nooit tot het Katholicisme heeft bekeert worden zijn kinderen wel ingewijd middels de doop, de communie en het vormsel….Oftewel, alle wegen leiden naar Rome…en uiteindelijk naar het Christus bewustzijn…althans, in mijn leven…
Langzamerhand kwam ik in aanraking met kennis over engelen, aura’s, reiki, de krachten van edelstenen, magnetisme, numerologie, tarot, energie, channelen, sjamanisme… Ik las vele boeken en het leek er altijd op dat deze zoektocht me bij Jezus vandaan haalde. Zijn naam kreeg voor mij een nare klank, dat was iets van de kerk. Telkens als ik lees over alle kwaadaardige uitroeiingen en misleiding voel ik een groot onrecht. Ik kreeg steeds post van de kerk bij verhuizing, en ik heb me uiteindelijk uitgeschreven uit de katholieke kerk. Dat was nog best een zoektocht hoe ik dat precies kon doen. Het koste mij overigens geen geld. In Duitsland schijnen veel mensen zich te hebben uitgeschreven n.a.v. het bekend worden van de omvang van het kindermisbruik in Duitsland en moesten mensen daar een bedrag van ik meen 30 euro voor betalen.
Toen kwam mijn partner Rogier met het Thomas Evangelie en het het idee, de overtuiging, van het vinden van je eigen Christus bewustzijn. Terwijl ik dit schrijf besef ik pas waarom ik dit allemaal schrijf. Het brengt me bij de vraag: wie is Jezus voor mij? Wat betekent het om mijn christus bewustzijn te vinden?
Thomas Evangelie – Het weten van een ongelovige – Bram Moerland.
Ik merk in gesprekken met mensen die verbonden zijn met de kerk, dat men over alle negativiteit over de katholieke kerk zegt: ‘maar er gebeuren ook goeie dingen in de kerk’. Ook in interviews wijzen huidige priesters en pastoren het geweld en de angstpropaganda uit het verleden af. Er zou nu veel meer eigen interpretatie mogelijk zijn en dialoog over de evangeliën. Parochianen hebben veel meer inspraak…
Toch lijkt dat nog niet zo ver te kunnen gaan, dat men de besluiten en gevolgen van Nicea in twijfel te kunnen trekken of eens uit te gaan van een hele andere interpretatie.
Want hoe komt het dan dat het evangelie van Thomas niet in de kerk besproken wordt? Waarom worden kinderen nog steeds gedoopt? Worden zij niet puur, rein en onbevlekt geboren dan? Waarom worden de archieven van het Vaticaan niet opengesteld? Hoe komt het dat er zo ongelooflijk veel misbruik naar buiten komt en men het gedachtegoed van het celibaat nog steeds in ere houdt? Worden de ‘misdadigers’ berecht? Is geld het middel om de getraumatiseerden te helpen? Hoe wordt er over Maria Magdalena gesproken? Een hoer…? Wat zegt dat beeld van haar waar ze zwanger wordt afgebeeld in Parijs? Zo kan ik nog wel even doorgaan.
‘Ja, er gebeuren ook goeie dingen’, zeggen sommigen dan als reactie op kritische informatie over de kerk. Er zullen vast priesters zijn die oprecht pogen bij te dragen aan de totstandkoming van iemands heilzame verbinding met de relatie tot God. Al denk ik niet dat dat het doel is van de kerk, laat staan het komen tot Christus bewustzijn….
Een verbinding met God, is per definitie in de ontwikkeling van het Christus bewustzijn, want een verbinding met het Goddelijke buiten jezelf is een doodlopende weg. Men kan overigens wel het goddelijke, de schoonheid van de natuur aanschouwen en waarderen, koesteren zelfs. Als je het goddelijke binnen jezelf kan ervaren kan je dat ook in de buitenwereld zien. De buitenwereld is een reflectie van je innerlijke wereld. Voor mij is dat de pracht van de overgangen in de natuur, het genieten van kinderen die buiten spelen of op zichzelf in hun eigen wereld zijn, het genot om naar iemand te kijken die met zijn handen iets maakt, de geur van roomboter tijdens het koken, de voorjaarszon op mijn huid, een roofvogel zwevend in de lucht …
Ying is het vrouwelijke, moeder aarde, het lichamelijke, het intuïtieve, yang is het mannelijke, de hemel, het denken, het goddelijke. Als man word je geboren met meer yang en is de weg naar balans om ook je ying kant te ontdekken en leven. Als vrouw is je vermogen tot intuïtief voelen sterker en zul je dus je yang kant moeten vinden. Samen vormt het een balans.
Zoals Karen Hamaker zegt, de periode van de Verlichting betekende ook de verduistering voor het intuïtieve. Absolute rationaliteit brak door, ook God werd weggeredeneerd, religies gingen achteruit, we raakten onze verbinding met het grotere kwijt. Het enige wat we nog konden zien was de schijnbare vervulling van macht, aldus Karen. De focus kwam dus geheel te liggen op de yang kant van ons mensen.
Vanuit de Jungiaanse psychologie: we hebben een bewustzijn waaruit we keuzes maken, analyses, beredernaties etc. Dan hebben we een laag, het persoonlijk onbewuste, daar zitten alle lastige dingen die men liever niet heeft, die je storen en dat wat je wil verdringen, daaronder zit weer een laag, het collectief onbewuste, daarin zitten de ervaringen van de hele mensheid, daar zit een enorme wijsheid, maar daar kunnen ook veel problemen uit naar voren komen. Aangezien er een hele eenzijdige ontwikkeling is in onze cultuur, yang denken, steeds rationeler, meer macht willen, groter, new world order, dan komt er in het collectief een tegenbeweging.
‘We zaten in de pre-historie nog in complete onbewustheid, toen naar een ontwikkeling naar individueel bewustzijn, maar dat was eenzijdig (yang denken), nu voor het eerst in de geschiedenis naar een bewuste manier van heelheid. We hebben collectief deze heelheid niet, maar individueel ook niet. We moeten dus in een eenzijdig systeem op zoek gaan naar wat werkelijk vervullend is.’ Karen Hamaker
Het instituut kerk heeft een grote bijdrage geleverd aan deze eenzijdige manier van denken. Alles wat vrouwelijk was werd tenietgedaan. Alle vrouwen dragen nog steeds 2000 jaar afwijzing van hen als vrouw en alle mannen dragen nog steeds 2000 jaar afwijzing van het vrouwelijke in hen. Dat is een collectief trauma. Vrouwen hebben de neiging zichzelf af te wijzen, onzeker te zijn, durven er niet helemaal te zijn en mannen denken de leegte in zichzelf te kunnen opvullen met meer macht en geld en status. Aan de andere kant proberen veel vrouwen op een mannelijke manier macht en status te verwerven om te bewijzen dat ze gelijkwaardig zijn met daarin een bepaalde hekel aan mannelijke mannen en mannen verdrinken in hun begrip en zachtheid en vrouwelijkheid en laten de mannelijke vrouwen over zich heen walsen. De balans is geheel zoek.
Als men collectief de ying energie afwijst, wijs je ook het lichamelijke af. We hebben niet geleerd om in goede verhouding tot ons lichaam te staan en al helemaal niet met de seksualiteit. Dat zorgt voor een drang naar controle en perfectie. Daar wordt mooi op ingespeeld door de farmacie, maar ook de gender agenda maakt gebruik van dit gegeven. Waar eerder alles streng werd kort gehouden door de kerk lijkt het nu de andere kant door te slaan. Het lijkt erop dat we bewust in de war gebracht worden gemaakt om maar niet te komen tot een gezonde balans van het vrouwelijke en het mannelijke in onszelf.
Als je dat eenmaal ziet dan zie je het overal in. Het steeds meer normaliseren van techniek die de mens dient, zoals een chip in je hoofd, een qr code om je staat van gezondheid te meten. Het lijkt erop dat we weer weg gaan van die individualiteit naar opgaan in een collectief waar we niets meer zelf bezitten, waar we (het Westen) allemaal dezelfde mening moeten hebben over wie de goeierik en wie de slechterik is.
De absurditeit hiervan wordt echter zo groot dat veel mensen dit (beginnen) te zien. Dit ‘zien’ wordt nog eens vergroot door de hoeveelheid kennis die er beschikbaar is op het internet. Mensen kunnen zelf gebeurtenissen filmen en delen met de wereld, daar hebben we geen tussenpersonen meer voor nodig.
Hoe dan een plek te creëren waar mensen samenkomen, bidden/mediteren, zingen, vieren, verbinden, praten, komen tot christus bewustzijn en hierin kunnen delen?
Ik denk niet dat dit kan in de bestaande structuren. Als ik in de geschiedenis van de kerk duik duizelt het me van de machtsmisbruik, fanatisme, en dat heeft helemaal niets te maken met Jezus leer en zijn levenslessen. Alleen al het gebruik van het kruis als symbool. In principe wordt Jezus elke dag opnieuw gekruisigd, waarom zijn dood herdenken, zijn lijden i.p.v zijn leiden? Of Jezus als de grote redder, hij die alle zonden van ons wegneemt door zijn kruisiging…waar is de eigen verantwoordelijkheid? Ik neem graag zelf verantwoordelijkheid voor mijn daden en wil helemaal niet dat iemand anders sterft om de zonden van een ander weg te nemen.
De heilige 3 eenheden: man – vrouw – kind, Lichaam ziel en geest werd door de kerk verbannen naar: vader – zoon – heilige geest…Het vrouwelijke werd bespot…teniet gedaan.
Bij de Oera Linda werden vrouwen en vooral de oermoeders gerespecteerd, zowel de katharen als de druïden kenden geen waarde onderscheid tussen mannen en vrouwen. De bisschop van de katharen was een vrouw, Esclarmonde of Foix.
‘Toen Esclarmonde tijdens de vierde kruistochten zag dat ook zij, de Katharen, doelwit zouden worden heeft ze van de godinnentempel een fort gemaakt. Door een bron konden ze lang overleven. Geheime tempelridders zorgden voor voedsel. De basisprincipes van de Katharen zijn heel bijzonder, de vijfvoudige reinheid.
de Reinheid van de mond –
de Reinheid van het denken –
de Reinheid van het gevoelen –
de Reinheid van de wil –
en de Reinheid van de Daad.
Bron: Tanni Koens
Hoe zou de wereld eruit zien als de spiritueel christenen vrij waren geweest en blijven leven?
Of zou het kunnen zijn dat degenen die toen stierven nu op aarde terug zijn gekomen, zijn geïncarneerd om de wereld te helpen transformeren? Tanni Koens heeft hier prachtige, leerzame en heldere video’s over gemaakt en boeken over geschreven, zie link onderaan het artikel
Ik zie dan een samenleving voor me waar de ouderen met hun wijsheid en kennis de jongeren ondersteunen. Waar men leeft vanuit een diepe verbinding met zichzelf, zijn/haar ware natuur, de natuur om hem of haar heen.
Moeten we dan allemaal als een soort heiligen leven? Nee, zeker niet. Bovenal zijn we hier op aarde als mensen. Mesen met twee naturen, de persoonlijke en de christus natuur. We zijn mensen met behoeften, we zijn hier om te leren omgaan met onze onzekerheden, jaloezie, lusten, verslavingen, hebzucht, gierigheid, agressie enz. Met al onze natuurlijke instincten. Al deze menselijke uitdagingen onderdrukken is vragen om problemen…. Compleet uit contact zijn met ons hoger bewustzijn ook. Vandaar is het van twee één maken een centraal thema van de Gnosis en het evangelie van Thomas. Daarnaast kunnen we putten uit een grote bron van wijsheden uit het oosten.
Tanni Koens: healing cirkels: Katharen
https://www.youtube.com/channel/UC_BrWUGu4cpnGELQQMPUG_w/featured
Het Levende Water – de Kennis des Geestes – althans de Goddelijke filosofie kennen wij, en nu roepen wij Vuurkracht op tot reiniging van dat Water, wij willen het, als een vurige stroom door heel ons wezen, door al onze kernen laten stromen, opdat het Pentagram der Ouden gerealiseerd zal worden!
http://henkenmialeene.org/lezingen/1-25/1.html
Afgelopen dagen heb ik me aangetrokken gevoeld door de christus energie, de naam Jezus heeft een nieuwe betekenis gekregen en er is nog weer meer helderheid ontstaan in mijn denken over de geschiedenis…zowel de gebeurtenissen als de grotere lijnen en verbanden. Dat ‘denken’ is het ontwikkelen van mijn yang energie, het helpt me om mijn intuïtie te kunnen onderbouwen en meer in de wereld neer te zetten. Voor mij gaat daar de nieuwe tempel over. Balans vinden in jezelf, maakt dat er balans komt in de wereld. Op dit moment is dat in een wereld die doorslaat, maar daarmee zijn geloofwaardigheid verliest, zodat het om kan vallen en kan stoppen. Hoe meer mensen naar binnen keren, hun (schaduw) werk doen, hoe meer heling voor het collectief. Nu is dat nog een opgave, het druist nog in tegen de massa, voor de massa zal dit makkelijker gaan, omdat er al een weg is afgelegd door een aantal pioniers. Niet alleen in deze tijd, maar er zijn al velen voorgegaan, de Katharen, de Essenen, de Atlantiërs, de vroeg-christelijken enz.
Wat mij betreft kan de balans ook doorslaan naar een new age community waar er onvoorwaardelijke liefde wordt gepredikt. Waar je moet onthechten aan spullen en eigendom en je gezamenlijk verantwoordelijk bent voor de kinderen, waar seksualiteit niet exclusief is voor jou en je partner maar vooral gedeeld moet worden. Zelf geloof ik ook niet in monogamie, maar voor mij kan deze new age beweging doorslaan in grenzeloosheid.
ik ben hier in deze tijd op deze leeftijd, onder deze omstandigheden, niet voor niets. Afgelopen jaren heb ik al veel heling gedaan, ik heb een aangeboren passie voor het psychologische en spirituele aspect. Dat de rit zo intens en heftig zou worden had ik nooit kunnen bedenken. Mijn manier van denken moest op de schop, mijn geloof en vertrouwen werd op de proef gesteld, ik moest mijn status loslaten om uit te komen bij mezelf.
Hier ben ik, een vrouw met beginnende lijntjes, met steeds meer grijze haren, bijna 40 jaar oud. Ik voel me trots als ik naar mezelf kijk. Ik durf eerlijk te zijn over zowel mijn angsten als mijn lusten, als mijn onwetendheden en mijn frustraties naar andere mensen. Ik weet dat mensen van alles op mij projecteren. Ik weet ook dat ik mensen kan ondersteunen bij hun proces op een hele eigen-wijze. Doortastend, scherp, liefdevol, zacht en helend.
Mijn verbinding met Jezus, Yeshua en dus met mijn deel van de bron is hersteld en zo voelt de cirkel rond. Ondertussen leer ik elke dag bij, want wat is er een ongelooflijke schat aan kennis en wijsheid te vinden. Een belangrijke vervolgstap vind ik het in praktijk brengen….Naar binnen gaan, mediteren, bidden en verbinden met je hogere zelf, de bron, is 1 ding, vervolgens rijst bij mij de vraag: wat doe je er praktisch mee? Dat zal er voor iedereen anders uitzien. De één vind een vorm van geven in vrijwilligerswerk, de ander ondersteunt het collectief door licht te schijnen op het duister, weer een ander geeft les aan studenten op een bevlogen en open minded manier. Dan heb je nog het dagelijkse leven. Ik maak gebruik van de pendel, wichelroede, (tarot)kaarten, numerologie. Een paar keer in het jaar vast ik om mijn lichaam te reinigen. Ik eet biologisch, drink gefilterd water. Ik ben kritisch op wat ik lees, zie, tot me neem, ik weet hoe ik tot mezelf kan komen na een drukke dag en ik heb een gezond seksleven. Ik heb uiteraard ook nog uitdagingen, dingen te overwinnen. Het komt neer op de vijfvoudige reinheid van de katharen…Of zoals Marieke Bertens krachtig verwoord. Loop het pad van meesterschap, meesterschap over jezelf: over je denken, je emoties, je energie en je lichaam. Pad van zelfliefde.
Marieke Bertens: pad van zelfliefde, meesterschap
Ik begon te schrijven omdat ik onderzoek ging doen naar mijn achternaam. In een gesprek met mijn vader kwam ik erachter dat er niet zoveel bekend is over de precieze herkomst. Wel hadden we een mooi gesprek over onze verbinding met de Christus energie. Dat is ook hetgeen ik haal uit het schrijven van al deze woorden. Het bracht me terug bij de vraag hoe mijn relatie tot het Goddelijke, Christusbewustzijn, Jezus, de bron, het licht, of hoe je het ook wilt noemen eruit ziet. Wij mensen zijn de bron, verbinding met God, gaat voor mij over de verbinding met dat stukje van jezelf wat de connectie heeft met die bron. Dan kan je weer herinneren wie je bent, waarom je hier op aarde komt, wat jou zielenaak is.
Vraag eens aan mensen om je heen hoe zij hun verbinding met ‘het hogere’ ervaren. Bid iemand, mediteert iemand, heeft iemand een altaartje thuis, voelt iemand de verbinding vooral in de natuur, stel eens wat vragen en ik weet zeker dat daar een verassend en verbonden gesprek uit voort komt. Vraag vanuit nieuwsgierigheid…Vertel me over een dergelijk gesprek als je wilt, lijkt me heel fijn.
In mijn volgende artikel ga ik schrijven over de vijfvoudige reinheid, wat betekend dit voor mij, wat heeft mij op het pad naar meesterschap ondersteund en wat heb daarin zelf nog te ontwikkelen. Met veel links naar boeken, films, video’s, personen….
Dan rest mij nog te noemen dat ik dit schrijven samen met mijn lief Rogier heb geschreven. Zijn aanvullingen, vragen, de gesprekken die we samen voeren, de ruzies, de weg die we samen gaan…onze gedeelde liefde, namelijk onze kinderen…dit alles draagt bij aan de ervaring van de hemel op aarde in het hier en nu…
Ik vroeg; ‘Wat zou Yeshua hebben gedaan in deze situatie?’
MvA_r : ‘Het probleem is de perceptie, de voorstelling die mensen bij Jezus hebben.
Volgens mij zegt men daarom ook dat Krishnamurti zei dat God niet bestaat. Hij kon bij de vraag geen ja antwoorden, want dan zou ieder denken dat hun perceptie van God, zou bestaan, en Krishnamurti had geen alternatieve ‘definite’, beschrijving van een beeld.
Zo ook met Jezus. Het beeld van hoe hij er uit ziet, hoe ‘heilig’, in staat tot wonderen en ….. zonder goud, zonder een kroon, ……
Wat als er een meer menselijk beeld van hem gegeven zou zijn al die jaren…..
Als hij nu zou leven,…. zou hij dan zelf zich aankleden, z’n handen wassen, eten maken en z’n tanden poetsen?
Het gaat niet om hem. Als jij christusbewustzijn vindt, je hogere zelf, de verbinding maakt, dan is het nog steeds jij als mens. Een mens met een lichaam dat geaard is een een hoger zelf dat verboden is met het licht.
Als metafoor kan de vraag heel waardevol zijn, maar niet van jezelf verwachten dat je ophoudt mens te zijn, ……
Opmerking voorafgaand: Er zijn veel mensen die over het T Evangelie geschreven hebben die van mening zijn dat 114 niet authentiek is, later is toegevoegd, ….. Men komt ook niet met een krachtige betekenis. Ik ben het hier niet mee eens. Het lijkt er op dat omdat men moeite heeft met de interpretatie het goed uitkomt het logion te willen negeren.
Mensen die traditioneel leven wat betreft de rol van man en vrouw zullen moeite hebben deze betekenis/interpretatie voor waar aan te nemen.
Omdat het om een interpretatie gaat van een analogie bestaat het risico dat bij een voorbeeld uitleg iemand deze als enige uitleg zou kunnen zien. Terwijl de kracht van de analogie nu juist is dat er een wereld aan ruimte is in de interpretatie en de manier waarop iemand, een stel deze uitleeft. Ik kies hier voor een simpele uitleg.
Alhoewel het hele Evangelie over liefde en vrijheid gaat, hebben de wetten van het universum ook zeker een dwingende kant.
Als voorbeeld van het laatste: als men het principe aanneemt ‘Wat u niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet’, betekent dat bijvoorbeeld, dat als je niet genegeerd zou willen worden, terwijl mensen in je omgeving zien dat je door een zware periode in het leven gaat, je zelf dus ook dient die aandacht te geven en niet weg te kijken.
De interpretatie die ik geef zal redelijk makkelijk te begrijpen zijn voor heteroseksuele mannen en vrouwen met kinderen van 7 jaar en ouder.
Betekent niet dat het voor andere mensen niet van toepassing is, maar vereist een ander perspectief en enige creativiteit.
Ben je hetro en in een relatie maar nog geen kinderen en een stuk jonger dan 45 dan heeft dit logion geen betrekking op jou.
Veel van de logia zijn gebonden aan een leeftijd en aan een levensfase waarin wij ons begeven.
Wij kennen nou eenmaal in ons leven tijden van opgroeien, bloeien en retrospectie in ruste. Dit zijn geen labels van zwart en wit, maar van zwaartepunt. Men kan als men jong is ook rust nemen en reflecteren en als men oud is als elder kan men groeien en bloeien. Het gaat er om waar het zwaartepunt ligt.
Dit logion gaat over gelijkwaardigheid. Op het moment van schrijven leven wij als mensheid daar niet naar. Niet tussen man en vrouw, maar ook niet tussen man en man of vrouw en vrouw. In een feodaal klassensysteem, waar de één schuld kan afkopen (settelen met 16 miljoen) en de ander naar de rechtbank moet om vervolgens gevangenis straf uit te zitten, terwijl de selecte groep met voldoende financiêle middelen vrij rond blijft lopen heeft niet veel weg van gelijkwaardigheid. Dit is 1 aspect, maar de samenleving is doorspekt van onderscheid dat tussen de meeste mannen en een kleine groep mennen wordt gemaakt.
Gelijkwaardigheid is in grote delen van de wereld tussen man en vrouw er niet.
Gelijkwaardigheid is niet het zelfde als gelijk zijn, of gelijk behandeld worden.
Het leven van een kind is gelijkwaardig aan die van een volwassene, maar dat betekent niet dat het als een volwassene wordt behandeld.
Sociale druk die er bijvoorbeeld op vrouwen wordt uitgeoefend zodat men zogenaamd vrijwillig meedoet aan bepaalde aspecten van religieuze doctrine, regels beschouw ik niet als vrij en gelijkwaardig. Dit vergelijkbaar met de drang die wordt uitgeoefend op het recentelijk nemen van een prikje.
De hoeveelheid vrouwelijke CEO’s is geen maatstaf van gelijkwaardigheid. (Dit terwijl er op zeer veel ‘hoge’ plaatsen in bijvoorbeeld de politiek al jarenlang vrouwen actief zijn)
Mensen die de huidige sociale structuur en norm / moraal als normaal en wenselijk beschouwen zullen mijn interpretatie van het logion mogelijk als schokkend ervaren.
Voor het gemak van de uitleg van de interpretatie ga ik er gemakshalve even van uit de Jezus en Maria Magdalena geliefden waren, getrouwd en reeds drie kinderen hadden, waarvan de jongste de leeftijd van 7 heeft. Beschouw dit als puur fictief.
Bij de interpretatie worden de logia als meta-fysisch worden gezien. Dit betekent in geval van 114 dat als het gaat over man worden er NIET wordt bedoeld dat de vrouw, Maria in dit geval zich dient om te bouwen in een kliniek om vervolgens als transgender door het leven te gaan.
Het gaat hier om de vrouw die naast haar vrouwelijke, ook het mannelijke in zichzelf ontwikkeld / vindt. Het mannelijke heeft betrekking op het doelwezen, in tegenstelling tot het zijns-wezen wat vrouwelijk is. Als vrouw een leidende rol vervullen in de maatschappij, of dat nu is wals vrouw van het schild, zoals dat voorkwam bij de Vikingen (zover ik weet) of als Priester, spiritueel leider (begeleider) betekent dat zij naast het moeder zijn, het huishouden zich tussen de mannen en dus ook maatschappelijk gezien ‘boven’ de mannen komt te staan.
Dit was in ieder geval bij de Katharen een geaccepteerd fenomeen, en mogelijk ook bij ander vroeg christelijke gemeenschappen.
Als we naar onze maatschappij kijken, zeker een aantal decennia geleden is de norm, dat de vrouw het huishouden doet, de man werkt, vaak in een fabriek of op kantoor en carrière maakt. Het zijn vooral mannen die dus op leidinggevende posities terecht komen, uitvindingen doen, expert of professor zijn. Als men verder terug gaat, mochten vrouwen niet eens stemmen.
Het beeld van de man die het gemaakt heeft met zijn vrouw is vrij universeel.
Een selecte groep vrouwen weet dit beeld te doorbreken en maakt zelf carrière, gaat studeren en wordt expert. Vooral in meer traditionele maatschappijen heeft men het daar nog lang moeilijk mee.
In landen als de USA zijn dan ook begrippen als de first lady een fenomeen, en moet de eerste first gentlemen nog komen.
Uitzondering hierop zijn de vrouwelijke monarchen.
Er bestaat dus een heel herkenbaar beeld van de succesvolle man met de vrouw aan zijn zijde. Indien men gaat leven naar logion 114 zal dat ten einde zijn.
Iets anders waar het invloed op heeft is het fenomeen dat mensen, vooral ook weer mannen, worden wat ze doen.
Je bent een advocaat, een politicus, een…..
Recentelijk werd dat heelijk duidelijk in het interview met Bryan Roy, die men wil blijven zien als de voetballer. Dit, alhoewel hij al lang gestopt is met voetballen en naar eigen zeggen een nieuw leven is begonnen, andere passies en vaardigheden heeft en ergens anders zijn geld mee verdient. Toch wilde de interviewer en het publiek hem blijven bestempelen als de voetballer. Hij zelf wilde niet meer als ‘de voetballer’ worden gezien, dat had hij achter zich gelaten en was niet meer dat wat hem karakteriseert.
Kortom het loslaten van een persona, een masker is een beweging waar de samenleving moeite mee heeft.
Als wij kijken naar de geschiedenis waren mensen minder mobiel. Velen gingen het beroep van de vader doen, namen de boerderij over en werden ook boer, …. geboren als een dubbeltje werd je geen kwartje.
https://www.gnostiek.nl/MariaMagdalena/MMFoix/
Ik gebruik de vertaling van de website freelyreceive.net.
114. Shimon Kefa says to them: Let Mariam depart from among us, for women are not worthy of the life.¹ || Yeshua says: Behold, I myself shall inspire° her so that I make her male, in order that she also shall become a living spirit like you males.² For every female who becomes male, shall enter the Sovereignty of the Heavens.
(¹Pro 31:3, Ecc 7:28!; ²exquisitely ironical, since ‘spirit’ in Aramaic—the original language of the logion—is feminine; Gen 3:16, Ex 18:2, Th 22!; cp. [remarkably] English ‘tom-boy’; The 1001 Nights, I: ‘Rely not on women, trust not to their hearts!’; Clement of Alexandria, Stromata, VI.12: ‘Souls are neither male nor female when they no longer marry nor are given in marriage [Lk 20:34-36]; and is not woman transformed into man, when she is become equally unfeminine, and manly, and perfect?’; John Donne, ‘Go, and catch a falling star’, Songs and Sonnets: ‘No where | Lives a woman true, and fair’; Saul Bellow, ‘The Old System’, Mosby’s Memoirs and Other Stories: ‘She might smell like a woman, but she acted like a man’; hyperlinear)
https://www.freelyreceive.net/metalogos/files/thomas.html
De gelijkwaardigheid van vrouwen
114
Simon Petrus zei tot hem:
Stuur Maria van ons weg, want vrouwen zijn het leven niet waard.
Jezus zei:
Zie, ik zal mij met haar verbinden en haar tot mens maken, opdat ook zij een levende geest worde, net als jullie mannen. Want ook iedere vrouw die mens wordt zal het koninkrijk der hemelen binnengaan.
‘De teruggevonden koptische tekst van het Thomas-evangelie is een vertaling uit het Grieks. Bij die vertaling ontstaat een probleem voor de vertaling van het Griekse woord voor mens, antropos. Het koptisch kent geen passend onzijdig woord voor ‘mens’. Daar waar in het Grieks antropos staat is dat in het koptisch steeds vertaald in ‘man’.’
Vertaling Bram Moerland
‘Nog een tweede punt.
Gewoonlijk wordt hier vertaald:
Jezus zei:
Zie, ik zal haar leiden…
Maar dat staat er volgens mij niet in het koptisch. Er staat, letterlijk vertaald:
Ik mijzelf zal aantrekken haar
Ik vertaal dat met
Ik zal mij met haar verbinden.’
Bram Moerland
Dit logion heeft tevens een sterke overeenkomst met logion 13.
’13. Yeshua says to his Disciples: Make a comparison to me, and tell me whom I resemble.¹ || Shimon° Kefa says to him: Thou art like a righteous angel. || Matthew° says to him: Thou art like a philosopher° of the heart. || Thomas says to him: Oh Teacher, my mouth will not contain saying whom thou art like! || Yeshua says: I’m not thy teacher, now that thou have drunk,² thou have become inebriated from the bubbling spring which I have measured out. And he takes him,² he withdraws,² he speaks three words to him:
hyh) r#) hyh)
ahyh ashr ahyh
I-Am who I-Am
Now when Thomas comes to his comrades, they inquire of him: What did Yeshua say to thee? || Thomas says to them: If I tell you even one of the words which he spoke to me, you will take up stones to cast at me—and fire will come from the stones to consume you.’
https://www.freelyreceive.net/metalogos/files/thomas.html
Het begint met de zin waarin de mannelijke ‘volgers’ willen dat Maria wordt weg gestuurd.
Waarom wil men dat?
Wat doet het met het ego, de status positie van de discipelen als ‘zelfs’ een vrouw kan uitgroeien tot een priester? Betekent het dat eigenlijk iedereen in staat zou kunnen zijn om een spiritueel (bege-)leider te worden?
Dan zouden de mannen die haar weg willen sturen, zich gelijk een stuk minder speciaal voelen. Het zou tevens betekenen als zij volgelingen krijgen elk van deze gelijk aan hun kan worden. In plaats van dat men zich toch bijzonder waant, superieur aan de groep en vooral aan de vrouwen binnen de groep.
Kortom, men wil als mannelijke discpiel niet gelijkgesteld worden met een vrouw.
Dan vervolgt Yeshua.
Ten eerste neemt hij afstand van zijn discipelen en maakt zichzelf daar mogelijk impopulair mee. Hij verliest daarmee mogelijk zijn aanhang en status. Net als in logion 13 willende discipelen dit absoluut niet horen.
Vervolgens zeggen veel vertalingen dat hij haar zal leiden. Het woord leiden is een mannelijk woord en de schoonheid van dit logion is gelegen in dat hij hier nu juist een vrouwelijke term gebruikt, hij wil haar als het ware verleiden, zodat zij haar mannelijkheid kan vinden.
Zijn beweging is vrouwelijk, weg van de status en naar het geven van bedding aan iemand anders, opdat deze persoon op kan staan.
Hij wil er voor haar zijn, opdat zij haar roeping kan vinden. Zingeving aan haar leven kan vinden. De vraag is, waarom doet Yeshua dat en bijvoorbeeld niet haar vader?
Voor de jongens is het duidelijk de vader die verantwoording draagt om hem tot man te maken, tot een boer, een krijger, of een ander ambacht te leren. alhoewel dit door de industriële revolutie op de achtergrond is geraakt.
In meer traditionele gemeenschappen en vroeger in alle was het de taak van de vader een jongen tot man te maken nadat hij zo ongeveer op de leeftijd van 7, sommigen zeggen ronde het 13e levensjaar bij zijn moeder ‘weg gaat’.
Een belangrijke vooronderstelling en uitgangspunt is dat het huishouden vroeger een stuk zwaarder was en meer tijd en energie vergde.
Dus jongens en meisjes groeiden op, trouwden, kregen kinderen en voedde deze op totdat ze uit huis gingen. Deze cyclus mag als normaal worden beschouwd. We hebben per slot van rekening zelf allemaal een vader en een moeder en zonder nageslacht was de mensheid al lang opgehouden te bestaan.
Als we dus kijken naar een ‘normaal’ leven van jaren geleden, was er dus pas ruimte voor de vrouw om gehoor te geven aan haar eigen roeping als het jongste kind ongeveer 7 jaar oud is. (de seven year itch)
Dit terwijl een jongen al vanaf heel jong werd en wordt geacht zijn roeping te vinden en na te jagen.
Voor de vrouw kwam er eerst het huishouden, het baren en zorgen voor de kinderen, voordat ze zich kon gaan richten op een maatschappelijke carrière.
Dit betekent dat het logisch is dat Yeshua hier deze beweging maakt.
Dus Maria wil priester worden, spiritueel leider.
Dan heeft ze een hoop te leren. Dat heeft ze vooral zelf te doen, zelf haar eigen roeping en kracht te vinden en te ontwikkelen.
Op het moment dat de man zich uit zijn eigen maatschappelijke bestaan terug trekt en in de zorgende rol zich om de vrouw bekommert, kan zij haar roeping vinden.
Als zij die heeft gevonden wordt ze een heel mens. Als de man instaat is zijn masker af te zetten, los te komen van zijn persona, wordt hij ook heel. Zolang hij niet zonder zijn status kan en niet zichzelf dienstbaar kan maken aan de ander heeft hij zichzelf nog niet gevonden.
Let op! Dit zijn geen permanente bewegingen. In een hoge trilling en in een tijd met weinig schaarste (in potentie) is dit minder definitief en permanent als men misschien zal denken als de geachten die ontstaan vanuit angst.
Carlo Marochetti, La Madeleine du groupe sculptural le Ravissement de sainte Marie-Madeleine. 1843. Marbre. Maître-autel de l’église de la Madeleine de Paris. Photo, Jamie Mulherron
Als de man en de vrouw deze beweging maken, kunnen zij pas echt tot zichzelf komen. Wie ben ik, los van het masker, de persona, de carrière.
Zeker voor mensen die al vroeg veel succes kennen is dit een mogelijk zeer lastige, pijnlijke opgave.
Er is overigens niemand die zegt, hoe en wanneer. De schoonheid van deze logia is dat de invullingen oneindig zijn. Toch zal je wel voelen en ook merken aan de synchroniciteit of je er in slaagt, geslaagd bent.
De impact de werkelijke gelijkwaardigheid op de samenleving zal hebben is moeilijk voor te stellen. Hopelijk kan men de oudere generaties in hun waarde laten en kunnen vooral jongere generaties deze inspiratie uitleven in alle vrijheid.
Dit zal dus ook tot gevolg hebben dat we naast vrouwen aan de top ook vrouwelijkheid aan de top krijgen in plaats van de huidige vrouwen die vooral door zich mannelijk te gedragen hun weg naar de top kunnen verwerven.
Zo zou een vrouw aan de top als voorbeeld veel geven om de natuur en bij een gedwongen besparing niet zozer arbeidplaatsen als eerder de winstdoelstelling opofferen en er alles aan doen zodat mensen hun werk kunnen behouden en in hun levensonderhoud kunnen voorzien.
Dat het niet gaat over wie op kan hoepelen omdat een robot het werk kan overnemen, maar hoe het werk van de huidige werknemers leuker te maken, gemakkelijker, of risico’s te verlagen.
Bryan Roy was voetballer, en op dit moment doet hij iets heel anders. Is hij minder gelukkig? Dat is de projectie van de mensen die dromen van het zijn van een bekende voetballer.
Bryan is Bryan en blij me wat hij nu doet. Ook al is het minder zichtbaar en misschien minder cool.
Ook al wordt hij nu voor ‘gek’ verklaart om dat hij in complotten zou geloven volgens de maalstroom.
Logion 114
Het Thomas evangelie bestaat uit 114 logia, analogieën, universele wijsheden die ieder op zijn of haar manier kan toepassen in het leven. Wijsheden die een weg vormen naar het vinden van je Christus bewustzijn. De teksten komen uit de begintijd van het Christendom en het evangelie van Thomas is de meest oorspronkelijke brontekst van de Gnosis. Het is in 1945 weer teruggevonden. De teksten wijken sterk af van de andere evangeliën.
Bron: Thomas evangelie: Bram Moerland.
Mensen die teksten hebben vertaald en er zeer door gegrepen zijn, zijn o.a. Gilles Quispel, Bram Moerland, Marcel Messing en Elaine Pagels.
Afgelopen jaren is Rogier intensief bezig geweest met het lezen en vertalen van het Thomas evangelie, de uitvoering van Bram Moerland. Er valt veel over te zeggen, hele boeken zijn er al over geschreven, maar het meest intrigerend en tevens onbesproken of wellicht onbegrepen logion is 114. Een tricky onderwerp:
Gelijkwaardigheid van vrouwen
‘Simon Petrus zei tot hem:
Stuur Maria van ons weg, want vrouwen zijn het leven niet waard.
Jezus zei:
Zie, ik zal mij met haar verbinden en haar tot mens maken, opdat ook zij een levende geest wordt, net als jullie mannen Want ook iedere vrouw die mens wordt zal het koninkrijk der hemelen binnengaan.’
Jezus zegt: ik verbind me met haar, zodat ze zichzelf tot ‘man’ kan maken, dus niet: ‘ik maak haar tot man.’
In het engels betekent ‘men’, zowel man als mens.
Er is veel te doen om de juiste vertaling van de teksten. Veel woorden lijken subtiel verdraaid, maar geeft een compleet andere betekenis. Vaak werd er gezegd, ‘Jezus leidt haar…’, dit geeft het idee dat hij vind dat zij geleidt moet worden en dus van mindere waarde is. Niks is minder waar.
R: ‘er zijn verschillende evangeliën, waarom die er zijn is continue een discussie over wie heeft er nou gelijk en welke interpretaties zijn beter? Ik geloof daar niet in. In geloof dat er verschillende evangeliën zijn, lees: levenswijsheden, die passen bij verschillende fasen in het leven. Sommigen zijn nep, geschreven door de katholieke kerk om mensen juist beheersbaar te maken, af te houden van hun goddelijke vonk.
Ik beschouw de evangeliën als levenslessen, als wijsheden voor het begrip krijgen van het meta fysische, de wet van het universum. Niet de wet van moeder aarde of de wetten van de natuur. Die zijn heel duidelijk, leven en dood.
De wet van het universum, het karmische is niet zo makkelijk, net als het vinden van jezelf, of de zin van je leven.
Nu zijn er in de verschillende levensfasen hele verschillende richtlijnen te begrijpen en/of van toepassing. Dus om een voorbeeld te geven: een kind leer je, ‘je mag niet stelen’, toch leer je later in o.a. het verhaal van Robin Hood, het verhaal van Zatouichi en andere mythologische verhalen dat dit niet zo zwart-wit is. Je kan je vraagtekens zetten als je van een rijke steelt en geeft aan de armen, of je steelt een brood voor je zieke arme opa.
Thomas evangelie past bij het vinden van het Christus bewustzijn.’
Mannen en vrouwen verschillen van elkaar.
De man ‘moet’ in het leven leren van het hoofd naar het hart te bewegen via de buik.
De vrouw ‘moet’ leren vanuit de buik naar het hart te bewegen via het denken.
De vrouw heeft haar maandelijkse cyclus. De natuur geeft haar fysieke transities. Het is helder wanneer zij vruchtbaar wordt, wanneer haar evolatie is, wanneer ze bloed, wanneer ze zwanger raakt, wanneer het tijd is om te baren. De pijn, het ongemak horen erbij en zij heeft hierin voor zichzelf te zorgen. Een vrouw is een zijns wezen. Ze heeft te zakken in haar bekken, ze heeft aanwezig te zijn. Ze heeft mee te bewegen op haar natuurlijke ritme.
De man heeft deze fysieke transities niet. Hij bloedt niet maandelijks. Hij heeft zelf iets te doen, hij heeft zelf te bloeden zo nu en dan. Niet om na te streven, maar als resultante. Als een man zijn werk doet, zich fysiek, mentaal, geestelijk uitdaagt dan zijn er momenten dat hij zich snijdt, dat hij gewond raakt, op alle vlakken. Hij heeft verantwoordelijkheid te dragen, pijn te verduren. Bij een vrouw zit dit al in de natuur.
In vele oeroude tradities is het vooral de vrouw die de eerste 7 jaar voor haar kinderen zorgt.
Als de zoon 7 jaar is wordt het ‘weggehaald’ bij de moeder om bij zijn vader tot man wording te komen. Meisjes blijven bij de moeder, de natuur zorgt er al voor dat ze voor het eerst ongesteld wordt en daarmee dus vruchtbaar. Ze heeft hierin te leren om goed voor zichzelf te zorgen, zodat ze haar eigen natuur kan leren kennen en ondersteunen. Ze heeft te leren zichzelf lief te hebben. Ze heeft te leren zich goed te voeden, handig te worden met haar handen, dingen te maken. Het heet niet voor niets ‘op-voeden’ en ‘op-groeien’. Dat gaat gepaard met genieten en spelen en stoeien en ook met pijn en onzekerheid en ongemak.
Hoe voorkom je dat je dochter op een punt komt dat ze later niet meer in de spiegel durft te kijken?
Hoe zorg je ervoor dat je dochter later in de spiegel kijkt en denkt, wow wat een mooi mens, wat een sterk lijf.
Heb je haar geleerd goed voor zichzelf te zorgen? Wat voeding met haar doet? Zichzelf te respecteren, zodat ze van nature haar grenzen aan kan geven? Heb je dat zelf geleerd van jou moeder? Leefde zij dat voor?
Er is een gulden middenweg tussen je kind volledig vegan laten eten en het kind alles te geven wat het maar lekker vind. Genieten van chocolade en chips, maar met mate. Geen patroon van elke avond een scherm en chips en frisdrank…maar zo nu en dan, genieten van heerlijk wegzakken in een serie, nadat je een hoop andere dingen hebt gedaan…of nadat kinderen lekker (buiten) hebben gespeeld. Niet als zoethoudertje, lekker rustig voor de ouders. Dat het op sommige tijdstippen, zo vlak voor het eten, handig is als een kind even wat kijkt is natuurlijk prima.
Bij de jongens zit het in het meta fysische. Het groeien moet worden geïnitieerd. Als dat niet gebeurd blijven het kleine jongens die niet leren om door te zetten, om iets te creëren met hun handen, om verantwoordelijkheid te nemen, om kritisch te denken, om zich uit te durven spreken.
Als de jongste 7 jaar is, is het tijd voor de vrouw. Het is dan aan de man om aanwezig te zijn, ruimte te geven, een stap terug te doen in zijn carrière.
Logion 114: ‘ik trek me tot haar aan, om zelf man te worden, dat zij zichzelf tot man kan maken.’
Dat betekent dus niet dat zij geen gelijkwaardig mens is, het betekent ook niet dat ze de eerste 7 jaar volledig thuismoeder moet zijn.
Alles wat ik schrijf gaat over de mannelijke en de vrouwelijke energie in ieder mens. Het gaat om de juiste balans vinden, elkaar hierin ondersteunen en uitdagen.
De balans lijkt in veel gevallen zoek momenteel.
Als de man volledig blijft opgaan in zijn carrière komt de man er op een dag achter dat hij een groot deel vervreemd is geraakt van zijn kinderen. Hij weet niet wat er in ze leeft, waar ze zich mee bezig houden, wie ze in wezen zijn, daarmee mist hij een deel van zichzelf. Hij heeft ook niet kunnen genieten, spelen, stoeien.
De vrouw blijft haar hele leven ‘de vrouw van’ en komt zelf tot niks. Ze blijft in het ‘zijn’, dienstbaar tot haar dood. Zoekend naar de betekenis in haar leven, ze wil wel een keer een andere baan, maar het leidt niet tot verandering.
Of de andere kant, ze werkt zich een slag in de rondte, om maar vooral niet te verworden tot diegene die ‘thuis zit’ en drijft steeds verder af van haar natuur, waardoor ze uiteindelijk met een burn out toch thuis komt te zitten.
Ze verwijt zichzelf dat ze te dik is (of dat nou wel of niet realistisch is), dat ze te weinig de femme fatale is, te weinig energie heeft, te weinig aanwezig is bij de kinderen, te snel geïrriteerd en niet toe komt aan de dingen die ze leuk en/of belangrijk vindt. Ze ‘moet’ opnieuw leren zichzelf te vinden, te herinneren wie ze in wezen is en daarnaar leven. Er zijn uiteraard allerlei voorbeelden te geven, het punt is dat vaak de balans zoek is.
Je denkt nu misschien dat ik overdrijf, maar ga maar na hoeveel mensen er scheiden momenteel. Hoeveel mensen zijn ziek? Hoeveel mensen zijn burn out? Hoeveel mensen hebben stress, hoeveel mensen zijn verslaafd, verslaafd aan liefde, aandacht, werk, eten, spullen kopen, bevestiging, seks, drank, drugs en zoeken naar afleiding, verdoving of juist naar de spanning om maar het gevoel te hebben dat ze leven?
Het vrouwelijke deel heeft zich te verbinden, te zijn, te zakken en het mannelijke deel heeft grenzen te trekken, te initiëren, te creëren en te doen.
Je hebt zelf als vrouw betekenis te vinden. Je hebt zelf dus je ‘mannelijke deel’ te integreren. Dat gaat niet vanzelf. De vrouwelijkheid is je gegeven, het is je natuur, je cyclus, vruchtbaarheid, het baren (niet voor elke vrouw)…. Het mannelijke, de betekenis in je leven, heb je te initiëren, net als bij de jongens in man wording.
En nu ik
Mijn jongste is 7 jaar oud. Mijn man heeft zijn baan, carrière, status al opgegeven. We zijn naar een plek verhuisd waar ik mezelf altijd al zag wonen. In de natuur, dichtbij een grote stad, een hans en grietje huisje met een grote tuin, aan een doodlopende straat, zodat kinderen veilig buiten kunnen spelen. We wonen in het buitenland, wat gelijk betekend dat we weinig tot geen ‘sociale verplichtingen’ meer hebben.
Mijn neiging is nog steeds om vooral in de zorg modus te gaan. Er valt een hoop te gebeuren terwijl we al kamperend in de tuin ons huis aan het verbouwen zijn met drie kinderen om ons heen die de hele dag honger hebben, omdat ze zo hard groeien. Het is heel verleidelijk om te denken, eerst alles regelen, eerst alles verbouwd, eerst alle was gedaan, eerst alle spullen op zijn plek, eerst de kinderen op school…. etc.
De verleiding is ook groot om me achter Rogier te verschuilen, hij kan een professionele shiatsu massage geven als opgeleid therapeut, hij heeft de Wim Hof instructeurs opleiding gedaan, hij kan goed klussen en timmeren, hij heeft al die kennis over de wereld, hij heeft al die boeken gelezen, hij kan lesgeven, hij heeft al die tomeloze energie, hij kletst wel lekker…..
En toch…. Ik wil niet ‘de vrouw van’ zijn en hij wil niet een vrouw die de vrouw van is.
Ik voel het altijd in mijn buik als mijn intuïtie of ‘mijn hogere zelf’ me een boodschap geeft die ik spannend vind. Vaak heeft dat te maken met een confrontatie die ik uit de weg ga.
Het is zoveel makkelijker en prettiger om mee te bewegen met ‘de ander’, ondanks dat ik van binnen iets heel anders voel.
Als ik hier dieper op door voel komt er:
Intiem
Intimiderend
Diep, dieper…
Genadeloos
Veeleisend
De nieuwe wereld – de potentie – de visionair
Het bij de kladde pakken
Als ik daar zelf verder over nadenk komt er:
Leven in het nu betekent voor mij leven in de realiteit.
Vanuit de buik, naar het hart, via het denken:
Toen ik boosheid en onrecht voelde (buik) over de mondkapjes op de basisschool, ging ik verder onderzoeken, gesprekken voeren, verdiepen (denken) en dat resulteerde in de actie om ze thuis te houden. Leven vanuit het hart.
Ik zie veel toxische energie in de wereld, in het collectief.
Toxische vrouwelijkheid:
– de ‘madonna’, het verleiden, de man bespelen om iets gedaan te krijgen. Hier heb ik me ook schuldig aan gemaakt in het verleden.
– de mater, de moederlijke bezorgdheid, doe normaal, doe mee, terug in de kudde. Hier heb ik veel mee te dealen gehad.
Toxische mannelijkheid
– oorlog voeren, verdeel en heers
Wat heeft de wereld nodig?
Krachtige wijze vrouwen, die contact hebben met zichzelf, zich weten te verbinden met hun natuur en zowel hun vrouwelijke als mannelijke deel verstaan en uitdragen. Die dus een betekenisvol leven leiden en daarmee hun ‘Christus bewustzijn’ hebben gevonden en leven.
Mannen die denken met het hart. Mannen die zorg kunnen dragen, aanwezig kunnen blijven als het moeilijk wordt, die zich uit durven spreken, die laten weten waar ze staan, die een stap terug durven zetten voor hun eventuele partner, die hun handen uit de mouwen kunnen steken. Ja, ik beschrijf hier grotendeels mijn eigen vent en geloof me, (maar dat doet je vast wel) hij heeft ook tekortkomingen en onzekerheden.
Het gaat erom de balans te vinden in jezelf en in je relatie. Het gaat er niet om het perfecte plaatje te vormen.
Het is zo moeilijk voor te stellen hoe de wereld er ook uit zou kunnen zien. Oftewel, ik vind het moeilijk voor te stellen…Een wereld met authentiek leiderschap, een heel nieuw schoolsysteem, een gezonde gezondheidszorg, van internationaal naar meer lokaal en regionaal, supermarkten met vooral gezonde en verse onbespoten producten, hernieuwde landbouw…(inspiratie vanuit Satisch Kumar).
Wat ik nou ga doen? Hoe ik inkomen ga genereren Ik weet het (nog steeds) niet precies…
Of de kinderen hier in Hongarije gaan aarden en hun plek vinden op school? Ik weet het niet zeker…Doen we het daarom toch maar niet? Of gaat het er in het leven om om uit te zoeken wie ik ben en hoe ik de beste versie van mezelf kan worden, mijn volle potentie leven?
Ik wil bijdragen aan de nieuwe wereld, ik wil er zijn voor mijn medemens, ik wil er zijn voor de jonge mensen…Wanneer ik dit volledig kan leven….wanneer die nieuwe wereld daadwerkelijk is?
Het is voorlopig nog switchen tussen realiteiten. Ondertussen is het aan een ieder om hierin zijn of haar verantwoordelijkheid te nemen.
Welke eerste stap is er te zetten? Waar voel je in je buik dat je iets te doen hebt, maar het niet durft? Hoelang blijf je dat onderbuik gevoel negeren? Zeggen we niet altijd tegen onze kinderen dat als ze een ‘niet pluis’ gevoel hebben ze het niet moeten doen? Wanneer gaan we dat ook echt zelf doen? Wanneer leven we het voor? Hoe komt het dat we massaal films en series kijken die altijd gaan over een personage dat buiten ‘de meute’ valt, ergens goed in is, dan gaat er iets mis en uiteindelijk met doorzettingsvermogen en verbinding met anderen door ze te leren vertrouwen en toe te laten wordt het een groot succes….We kunnen de zoveelste film opzetten voor een ‘feel good gevoel’, of we kunnen het gaan leven….
Het leven leven waar je van droomt,
In de realiteit,
In het besef dat dit momenteel niet wordt bevorderd, gestimuleerd,
Dus met ogen en oren wijd open,
Met een kritische blik.
Haal je kinderen van het scherm,
Zorg dat ze zich leren voeden,
Leer ze koken,
Laat ze meehelpen,
Bedenk wat ze te leren hebben,
Leer ze te ontspannen,
Geef ze de ruimte…
Ga met elkaar in gesprek,
Maak de balans op,
Waar heeft de ene een duwtje nodig,
Of een hele grote duw,
Waar heeft de ander een stap terug te doen,
Leef, geniet, huil, lach, communiceer en heb elkaar lief, bemin elkaar…
Leven in het hier en nu
Verschillende lagen van nu
Als mensen aan mij vragen: ‘Hoe gaat het met je?’, zeg ik vaak dat ik daar tig verschillende antwoorden op kan geven. Ik kan het heel klein houden of ik kan er meer context aan geven.
Wat voel ik werkelijk in het hier en nu?
‘Op dit moment geniet ik van de zon die schijnt’
Besef van tijd in de zin van welke dag is het in de week?
‘Het is vandaag vrijdag, bijna weekend en daar heb ik zin in’
Besef van het seizoen en voorbereiden daarop:
‘De zomer komt eraan en ik ben plannen aan het maken’
Besef van realiteit in de maatschappij:
‘ik maak me zorgen over alle angst die kinderen geprojecteerd krijgen op school’
Besef van de mens met hoger bewustzijn:
‘Ik voel me uit evenwicht, voel een zware energie in deze ruimte.’
Besef van het verleden:
‘gister had ik een drukke dag, ik moet er nog van bijkomen.’
‘Ik denk veel terug aan de tijd dat mijn kinderen nog klein waren.’
Jesus said:
See who is before you
and who was previously hidden from you,
will emerge.
Because nothing is hidden
that won’t show itself
and everything that has disappeared will return.
There is a remarkable passage in the Gospel of Matthew. Two blind men come to Jesus. They ask him if he wants to make them see. Jesus does that, seeing the men again, healed from their blindness. But then Jesus says something strange: “Make sure nobody knows.”
That is very strange.
Suppose these men were physically blind. And suddenly they could see again. Could you hide that? That is not likely.
It is therefore questionable whether this is a physical miracle. In the secret words of gnostics, blindness and the healing of blindness means something completely different.
In the previous logion you were asked to look for the child in yourself. That is the start of the spiritual search that the Thomas Gospel recommends. If you succeed, if you can connect with your inner child, then you can look at the world and your fellow people in a different way.
How is that?
Here you are asked, like a child, to look through all the social labels that we usually put on our fellow human beings, and instead see the human being, the child in the other. See the human! As a human being with people, as a child with children, the kingdom will really be “among you” (Luke 17:21).
The core of that is seeing. If you look judiciously at your fellow man, with judgment as a beam in your eye, you only see your own judgment. But when you have returned to the uncircumcised child within you, you can look without judgment, and only then can you love your fellow man as yourself.
Only then do you see your fellow man.
Then what was previously hidden will return: the original person in the other. See, the kingdom is in the face of the other.
A telling example from life practice is the next true event.
It is the meeting of the Jewish mother and the Palestinian mother who each lost a 12-year-old daughter on the same day. As Jewess and Palestinian, these two women were each other’s enemies first. In each other they only saw the image of the other as an enemy. That judgment was the blinding beam in their eyes. But because of this sad event they recognized something of themselves in the other: the sorrow for the loss of a child. They visited each other and fell into each other’s arms. As human beings with other people, they could comfort one another, even love one another. What had disappeared under the image of the enemy had returned: the human being within himself and the other. They could love their enemy by seeing behind the mask of the enemy the original human, the original face of fellow human beings.
In the Gospels from the New Testament there are various stories about Jesus raising children from the dead. This is not about real children, but about the child in ourselves. The child who appears to be dead appears only to be asleep, it is said. And that is also the way in which Jesus makes people see again. First awaken the child in you again, return to the beginning in you, as told in the previous logion. Then learn to look like a child at everything around you, heal from your blindness. Then everything that was previously hidden will show itself to you again.
Yet the question remains: how do you find that child in yourself? How can I learn to look lovingly at other people?
That starts with being true to yourself, says the following logion.
Jesus said:
Blessed was he who was before he was there.
If you become my students and
listen to my words,
the stones will serve you.
Because there are five trees for you in paradise
that remain unchanged, summer and winter,
and whose leaves do not fall off.
Whoever gets to know them will not taste like death.
In the Old Testament, God is called “the eternal.” And only God is ‘the eternal’ there. Isaiah even lets him say:
No one is equal to me.
In Gnostics, “the eternal” is also in a human. That is meant by “it was before it arrived.”
In the traditional Jewish and Christian representation there is an unbridgeable distance between man and God. Man and God are essentially unequal. God is ‘completely different’.
In Gnostics we are directly connected to the source as humans. We come out of it. Just as a ray of light is related to the sun, so too is man related to the Source. We have “the features of the Father.” We are “the heirs of the Father.” These are expressions in Gnostic texts to indicate that we as human beings are related to the Source like a child with its biological parents.
We are one with the Eternal. You can experience that unity in mystical moments. Then it seems as if you exist outside of time. In gnostics, that state of consciousness is called the Christ consciousness, or the Christ nature.
As stated in the explanation of the prologue, according to the gnostic tradition, man has two natures. Man carries within him the nature of Christ that participates in timeless eternity. The Christ nature is the presence of the Source in every person.
The Christ consciousness is timeless. It was there before you were there, that’s how you experience it.
Jesus tells us here that there is a way to reunite the time-bound personal consciousness with the timeless Christ nature if that connection is broken. Then you are a whole person.
“Then these stones will serve you,” says this logion.
The Source is the creative force of reality. Man himself is also creative, because man inherits the creative power of Source. Pharaoh Echnaton said so:
God is the creative force in the heart of man.
And that is why we ourselves can infuse the material creation around us, as a continuation of the eternal creation process. By sanctifying ‘the stones’, the matter, from your connection with the Christ nature within you, even the stones will serve you to create the kingdom on earth. Just as clay is available to the potter, material reality, including your own body, will be of service to you in your personal meaning to your life and thereby to all of creation. If you live and act from your connection with the Christ nature within you, you yourself become an active participant in the never-ending process of creation of the entire reality.
In ancient Egypt, too, there was a belief that visible reality is an emanation from Source. In all visible forms, the Source, God, expresses an aspect of one’s own being. In this way De Bron in de roos expresses the aspect of one’s own beauty. The rose is a face of God. God reveals himself in the beauty of the rose. Anyone who is moved by the beauty of the rose experiences an intimate encounter with the Source of being, with God. The Aramean Our Father says it this way:
Source of Being that I meet in what moves me.
Not only the rose, also a crocodile, a cat, a hippopotamus, and all other animals are a face of God, was found in ancient Egypt. That is why a crocodile is holy, all animals are holy. That is why every fellow person is holy, you are holy yourself. Because every person is a face of God in her or his own way. Precisely in everyone’s unique capacity as individual human beings, each of us is a spark, a ray of light, of the divine, an emanation of the Source.
Charity in this view is not only a moral commandment, it is also the experience of the essential unity that we form together in all diversity.
Five was the symbol of fullness at that time. In classical antiquity one speaks of the quintessence, the fifth essence. Earth, water, air, and fire were then considered to be the four elements that made up material creation. The quintessence is the all-pervading essence of these four primal elements. Earth, water, air and fire are expressions, forms, of the one quintessence.
The experience and the insight that all diversity is supported by a comprehensive unity, has many names. Here, that bearing unity is expressed in the image of the everlasting five trees in paradise. Because these trees do not change and the leaves do not fall off. They therefore symbolize the eternal that is also in man.
Jesus said:
If you are not stuck towards the world,
you will not find the kingdom.
If you do not observe the Sabbath as a Sabbath,
you will never see the father.
As a child we are included in the world of appointments of our parents, teachers, priests and rulers. We get to know the agreements that our educators have made with each other around the world. “That is how the world works,” we think as good children. And with that in mind, we step into the world of agreements around us. In this way we become part of the world of our educators with dedication.
Is it wrong that we insert ourselves into the world of our educators? In some spiritual traditions it is claimed that we must renounce all these agreements about reality, that is to say, to completely distance ourselves from it, because they, as agreements, do not actually exist, they are only an illusion, in the negative sense of that word.
But in gnostics it is different. It is not about leaving the world of agreements and leaving us behind. The goal of gnostics as a spiritual path is to make people free participants in “the world” and with that freedom to co-create the agreements we make with each other about the world. As free people, we can make love a part of life.
To be able to achieve that freedom, we must, however, dare to let go of our belief in the absolute truth of the agreements that have been learned. So we do not let go of the agreements, but the belief in the absolute truth thereof. That is “fasting” compared to “the world.”
By fasting with regard to the world, and thus protecting our inner freedom, we enter an infinite space of meaning. Then we can freely give our meaning to life on earth. It is precisely the fact that we can hold meaningful meaning on earth, nature, our fellow man, ourselves, that is the creative divine power in our heart that Gnostics refers to. Releasing that creative power offers the opportunity to establish the kingdom on earth, if at least our significance is associated with the compassion of our hearts.
But what is unfortunately often the case? If we believe that the learned description of reality is the same as reality itself, if the former meaning is frozen to absolute truth, then we are trapped in our own faith, and therefore we are not connected to the heart. Then we heartily test everything against the agreements. Then the judgments about our fellow human beings are ice cold and unloving.
But when we free ourselves from our belief in the absolute truth of the descriptions in which we grew up, space is created to become co-creators of life on earth, from the connection with love within ourselves. Then our heart will thaw and become sensitive to the relationship between all people at the soul level.
Only then can we make the two one, “the world” and the heart. Then we can even experience that “the Father” – whatever you mean by that at the level of description – is present as a source in our own heart and can also be known there. Then we can become co-creators of the kingdom on earth, where peace and justice are figures of the inexhaustible love that dwells in us.
Jesus said:
If they ask you: Where are you from?
say then: We have come from the light,
from where the light originated from itself.
It has risen and revealed itself in their image.
If they say: Who are you?
then say: We are his children
and the elect of the living father.
If they ask:
What is the sign of the father who is in you?
then say: It is a movement and a rest.
In the Old Testament tradition, God created the entire cosmos at a single time, namely “in the beginning”. That cosmos has existed entirely by itself since then.
But in classical antiquity, especially in Egypt, there is also another myth of creation. In that other creation story, the world is created new at every moment. Just as the light shines from the sun every day, so in a never-ending process of creation, reality flows from the Source of being. People call that permanent process of becoming reality: an emanation.
Many texts from the Thomas gospel, and especially this logion, can only be well understood against the background of this Egyptian creation story.
In the Old Testament creation story, God first models man out of clay and then blows his breath into that image of clay. This image fits into the Greek dualism of body and soul that has had so much influence on ecclesiastical Christianity. The body is the molded matter, the breath of God is spirit.
A Greek myth also tells how the god Prometheus from clay formed a human in the image of the gods. The goddess Pallas-Athene, the heavenly friend of Prometheus, who watched his work with admiration, blew her breath into the lump of earth and she also gave the human being the ghost.
Both in the Old Testament creation story and in the myth of Prometheus, body and mind belong to two different and completely separate areas of being: matter and spirit.
In the Egyptian creation story, everything comes from that one Source. Everything is a form of Source, including the human body. Body and soul are together, in their unity, a face of the Source.
That is why you could see divinity in everything. A crocodile also comes from the Source, with all the trimmings, so a crocodile is sacred. And a cat, a cow, a tree or whatever. Because in each of these manifestations, the Source expresses an aspect of itself. Man too is a manifestation of Source and therefore sacred in its entirety, including the body.
All nature, the entire cosmos is sacred. Everything in it, every creature with its unique individuality is a face of the Source. Mind you, because that is essential for Gnostics, so it says here that it is the unique individuality of every creature with which it is a face or part of the Source. That partnership is lost when that unique individuality is denied or replaced by an image that does not coincide with that unique individuality. By replacing the unique individuality with an image, a creature becomes profane, alienated, separated from the Source.
Creation as a whole can also be profaned. That desecration can also be restored. The cosmos can be healed again. The gnostic also sees the role of Jesus as the healer of the cosmos with everything in it. Jesus cleanses the All and brings it back to the Father and Mother, as expressed in the Hymn to Jesus from the Gospel of Truth:
This is how the Word of the Father goes out in the All.
as the fruit of his heart and the expression of his will.
It carries the All, it prefers it
and it also receives the traits of the All.
It cleanses it and brings it back to the Father
and to the Mother:
Jesus, of infinite sweetness!
Whoever wants to become part of this once again sanctified cosmos must also cleanse himself, ‘sanctify’. Or even more correct: who sanctifies himself, sanctifies the entire cosmos. And remember that the word “holy” is related to the word “whole.” So “sanctifying oneself” means: to make oneself whole, to make one, and therefore also: to unite body and soul, and to become creatively a partaker of the Source again.
The Gnostic Philip (108) puts it this way:
The holy man is completely holy, including his body. After all, when he has received the bread, he makes it holy. Likewise, he cleanses the chalice and everything else that he has received. Why then should he not cleanse the body?
So man has appeared from the light, says this logion. And that light revealed itself in their image. Exactly, the whole person, the whole person, and every person, is an image of the Source. Whoever restores the unity within himself is for himself the revelation of the Source, therefore one with the One, and therefore also knows the One. Whoever knows himself, in his original unique individuality, knows the All.
And in himself the person will be able to experience that he is a movement and a rest. He is a rest with his timeless Christ nature, the Source in himself. He is a movement with his personal time-placed human nature. (See also the explanation of the prologue about the twins.)
And just like Source, man himself is the permanent creator of his own world, the movement. But there is also “a place of rest” in people. The gospel of Truth says about this:
Everyone will talk about where he came from and he will hurry to return there. He received his true nature from that. From that place you can derive your true nature again, by tasting from that place and receiving food and growth from it.
And his own place of rest is his Fullness.
All emanations of the Father are therefore a Fullness and all his emanations have their root in him that made them all grow in themselves. He has given them their destiny. That is why they have each been revealed individually, so that they may know Him through their own being.
no©2024 or ant other year
