Cognitieve dissonantie in de media…een samenzwering?

Cognitieve dissonantie in de media

Ten eerste: hoe weet een media kanaal of een inlichtingendienst dat x aantal mensen in Nederland in [zulke] theorieën ‘geloven’? Geven ze daarmee toe gesprekken af te luisteren? Telefoons af te tappen? Te trollen op sociaal media? Hoe weet [je] wat iemand gelooft? Ik vind het al moeilijk een beeld te krijgen van wat mijn eigen naasten geloven. Van wie weet jij, lezer, wat ze geloven? 

Ten tweede: Het ene artikel zegt dat het gaat om honderdduizend mensen. Het andere artikel zegt dat het gaat om 21 procent, ofwel: 3.570.000 mensen.

Ik wil stellen dat alle Nederlanders geloven in een ‘machtige elite’… velen noemen het echter anders, geven er andere woorden aan. 

Wanneer bijvoorbeeld een president een oorlog is begonnen gebaseerd op een leugen en niet voor een tribunaal hoeft te verschijnen of wanneer een minister meer dan 5 miljard euro kwijt is en je legt dat aan mensen voor dan zullen veel mensen iets zeggen in de trant van: ‘sommige mensen komen nou eenmaal overal mee weg’. Huh? 

Hoezo komen bepaalde mensen overal mee weg? Is dat dan een hele grote groep. Zijn het ‘willekeurig’ een aantal mensen die dat ‘privilege’ hebben? Of zou het hier gaan om een specifieke groep? Rijk of arm? Met veel of weinig ‘macht’? 

Zijn er dus niet veel meer mensen die er van uitgaan dat er een kleine groep is, die zichzelf beschouwen als ‘elite’, in de zin dat men het vermogen heeft boven de wet te handelen? Want wat is ‘er mee wegkomen anders’?

Hoe komen mensen eigenlijk aan het idee? Het is niet iets dat wordt onderwezen op school. Hoe komt men er bij? Nemen deze mensen zoiets als het internationaal oorlogstribunaal serieus? Of de lokale ‘rechtsinstanties’, zoals rechters en aanklagers? 

Ten derde: Is het eigenlijk wel een privilege? Wat zou de oosterse filosofie er over zeggen? Hoe werkt Karma eigenlijk? Zouden het steeds dezelfde zielen zijn die incarneren op zogenaamde ‘hoge’ plekken? Of zou het rouleren?

Ten vierde: Hoe ziet het er uit in de toekomst? Digitaal geld en AI die er op kan toezien precies wat waar naartoe gaat? Overal camera’s en geluidsopnamen via telefoon en computers? Zijn er dan nog mensen die ergens meer weg kunnen komen? Hoe dan? 

Ten vijfde: Hoe voelt het om te leven, zonder het nodig te hebben? Zonder iets te verbergen te hoeven hebben? Hoe zit dat bij jou? Stel de hele wereld zou mee kunnen kijken? 

Kortom, er lijkt binnen de reguliere media nogal een verschil van inzicht te bestaan, over hoeveel mensen wat geloven. En ik denk zelf dat het moeilijk zou zijn om iemand te vinden, die gelooft dat het er eerlijk aan toe gaat in de wereld. Dat iedereen zich te verantwoorden heeft en naar dezelfde maatstaven wordt beoordeeld. Ieder mens noemt het alleen anders. Geen samenzwering, maar een logisch gevolg van hoe men overtuigd is dat de wereld in elkaar zit. Het is nou eenmaal zo dat….. 

Gevalletje cognitieve dissonantie? 

Gelukkig is de enige constante dat alles aan verandering en groei onderhevig is. Zelfs de moraal. Hoe lang het ook mag duren. 

NOS Nieuws

Maandag, 12:27

‘AIVD: complottheorieën over ‘machtige elite’ ernstige dreiging

Complottheorieën over ‘een kwaadaardige elite’ die in Nederland ‘de macht in handen heeft’, vormen op lange termijn een ernstige bedreiging voor de veiligheid in Nederland. Dat concludeert de AIVD in het jaarverslag over 2022. Volgens de inlichtingendienst geloven meer dan honderdduizend mensen in Nederland in zulke theorieën.’

Lees verder op: https://nos.nl/artikel/2471755-aivd-complottheorieen-over-machtige-elite-ernstige-dreiging

Een op vijf Nederlanders gelooft in complot­theorieën, verschillen met andere Europese landen groot

Liefst 21 procent van de Nederlanders denkt dat een kleine, geheime groep mensen stiekem alle belangrijke beslissingen in de wereldpolitiek neemt. Nog eens een vijfde twijfelt: ze zijn het met zo’n stelling niet eens, maar ook niet oneens.

Maarten Keulemans12 januari 2023, 13:50

Migraine, mijn Remedie

Migraine - een lang pad met verassend plot

Als je iets wil aan de buitenkant, moet je het eerst manifesteren aan de binnenkant.

Vanaf mijn 17de had ik last van migraine. Daar begon ik een zoektocht naar een remedie. Van accupunctuur, bioresonantie, voeding, massages, reiki, familieopstellingen, energetische healings, Ayurveda enzovoorts…een belangrijke reis, zo kwam ik in aanraking met allerlei ‘alternatieve’ geneeswijzen…Toch heeft het me allemaal niet geholpen met mijn migraine. 

Wat dan wel?

Ik ben me gaan uitspreken. 

Mijn neiging bij iets dat spanning geeft is uitstellen. Binnenvetten. Ik doe dat op verschillende manieren:

Tijdens gesprekken:                                                                                                                        Mijn reactie op de ander is vaak wat vertraagd. Ik ben niet zo goed in adequaat reageren. Ik ben wel goed in onthouden en vaak na een gesprek besef ik wat er precies gezegd is. Soms zit het in een terloopse opmerking van de ander. Als er een fijne flow in het gesprek zit, geeft dat me energie. Op het moment dat het voor mij niet klopt loop ik leeg of krijg ik een raar onrustig gevoel.  Achteraf kan zo’n gesprek gaan rondzingen in mijn hoofd en bedenkt ik welke antwoorden ik had kunnen en willen geven.

Mijn remedie:

  • Tijdens het gesprek uitspreken zodra mijn energie zakt, zodat er een soort pauze ontstaat en ik al pratende kan onderzoeken waar het hem in zit.
  • Mijn bevindingen uitspreken naar mijn partner, dat creëert voor mij helderheid. 
  • Voor mezelf opschrijven wat ik had willen zeggen. Schrijven geeft me de rust om te nuanceren. Soms stuur ik de tekst naar degene op, zodat het gesprek verder gaat en zich verdiept. 

Bij het maken van keuzes:

Zeker de laatste jaren is het krijgen van een uitnodiging ergens voor niet meer vanzelfsprekend een: ‘ja leuk’. Er nodigt eerlijk gezegd weinig uit. Ik leef meer in het hier en nu en vind iets plannen voor in de toekomst dan ook lastig, geen idee of ik zin heb in een feestje op die en die datum…Ik ben ook bewuster gaan voelen wat en wie me wel en wat of wie me geen energie geven. Soms vind ik het lastig om weer ‘nee’ te zeggen en dan ga ik een reactie uitstellen. Er bouwt zich dan een spanning op en dat losse eindje blijft een overweging.

Mijn remedie:

  • Mijn eerste reactie serieus nemen. Is het een ‘ja leuk’, of een ‘oh nee he’…. Ook al is het de tigste ‘nee’, het is wat het is. Inmiddels heb ik jarenlang ervaring opgedaan met het negeren van mijn eerste reactie. Achteraf voelde ik me dan leeg, unheimisch of had ik een kater, omdat ik met drank dat gevoel compenseerde. 
  • Andersom gebeurde ook, dat ik ‘nee’ zei, maar dan vervolgens ging twijfelen en een gevoel had ‘ik mis iets’. Ik heb inmiddels geleerd dat ‘ik mis iets’ een gevoel is waar je doorheen moet, net als schuldgevoel. Er wordt van alles getriggert en het is in deze leegte waar de heling plaats kan vinden. Waar die gevoelens kunnen transformeren naar een gevoel van vrijheid en zelfliefde. 
  • Een andere remedie is het gelijk bespreken met mijn partner. Ook voor hem hield ik vaak een dergelijke uitnodiging achter. Het delen van zoiets ogenschijnlijk kleins maakt of ik wel of geen spanning opbouw en dus wel of geen migraine krijg. Dat zal voor iedereen weer wat anders zijn, de ene krijgt buikpijn, de ander hoofdpijn enzovoorts. 
  • De keuze gelijk communiceren. Niet afwachten of mijn gevoel nog veranderd of de omstandigheden veranderen. Er blijft anders een open eind en dat lekt energie. Dit geldt ook voor chat gesprekken via social media. 

Met het hart op de tong 

Het gebeurde vaak dat mijn partner iets noemde, met een idee kwam en dat ik zei: ‘dat had ik ook al bedacht’. Waarop hij zei: ‘waarom zei je dat dan niet’? Soms was zo’n gedachte bij mij nog heel klein, ik ging er dan aan voorbij. Als hij het echter verwoorde werd het tastbaar. 

Mijn remedie:

  • Bewustzijn op mijn gedachten, ingevingen. Soms vanuit (dag)dromen. Ik ging er aan voorbij omdat ze zo subtiel zijn. Dit betekend concreet: ‘luister naar je hart’.
  • Uitspreken van deze gedachten, hoe klein ook. Zo worden ze gevoed en kunnen ze uitgroeien. 
  • Er naar handelen. Deze ingevingen zijn cadeautjes. Als het bij gedachten blijft, vervliegen ze weer. Als je het van binnenuit kan ervaren, voelen, voor je zien, over nadenken, kan het zich naar buiten toe manifesteren. 

Samen

Ik ervaar steeds meer dat innerlijke groei iets is wat je samen doet. Met een partner, met een goede vriend of vriendin…Met degene die jou het beste kent. Iemand die je bij de les houd, op een scherpe en liefdevolle manier. Ik deed veel het liefst zelf, ik leer steeds meer hoe waardevol werkelijk samen kan zijn. Samen voelt kwetsbaar voor mij, ik kan me niet verstoppen, alles is zichtbaar voor de ander. Niet meer wegmoffelen, weglachen, wegduiken, uitstellen en klein maken…

Maar

  • Vol in het licht,
  • Mezelf uitspreken
  • Aankijken
  • Serieus nemen
  • Handelen naar eer en geweten
  • En zo een inspiratie zijn
  • Voor de ander en voor mezelf
  • In het leven zelf
  • Hier en nu

Geen oorlog/strijd maar harmonie, heling, …

Geen oorlog/strijd maar harmonie, heling, ...

Vaak wordt er in grafredes, indien de persoon is overleden aan een ziekte, gezegd: ‘Hij of zij heeft hard gestreden, maar de strijd helaas verloren.’

Waarom moet alles een strijd zijn? Strijd tegen kanker, strijd tegen oorlog, strijd tegen drugs, vechten tegen klimaatverandering, vechten tegen terrorisme, gevecht tegen misinformatie, anti racisme, anti discriminatie, of meer recent, ‘stem ze weg’, stemmen tegen iets ipv vóór iets, strijd tegen het virus…Het zit ook in kleinere dingen, prijzenoorlog, stoppen met roken etc. 

Waar is de zorg? Heling heeft vooral met zorg te maken. 

Wat mij betreft zou de leus niet zijn: ‘fiets tegen kanker’, maar: ‘fiets voor gezondheid’.

Heling voelt voor mij meer als liefde voor jezelf. Voor harmonie, voor gezondheid, voor liefde, voor compassie, voor begrip, voor vergeving, voor de natuur. 

Hier een tekst van Michiel op telegram, die het bovenstaande verwoord en mij aan het denken zette.

https://t.me/danielthehealthman/942

Hier de link naar een youtube filmpje.

Dr. Daniele Ganser: Wem soll man glauben (Hannover 9.3.23)

Terugblik

Een jaar geleden waren we bezig met de verkoop van ons huis. Wat wilden wij graag Nederland ontvluchten…we zaten nog middenin een lockdown, lamgeslagen door de vele mensen om ons heen die leken weg te kijken, er voor kozen zich te laten vaccineren, geen idee hadden waarom wij ons nou ‘zo druk maakte’. Ik was werkelijk met stomheid geslagen hoe groot de cognitieve dissonantie leek te zijn en heb nooit eerder zo duidelijk gezien hoe mensen …volgden. Voor mij stond het mondkapje symbool voor slaafsheid, het was alsof ik opeens in een zombie stad was gedropt. 

En als je gaat schilderen en schuren? Ja dan doe ik een mondkapje op…

Wat is het verschil? Dan ben ik er van overtuigd dat het werkt.

Mijn hele werkelijkheid veranderde, steeds meer ging ik het zien…God wat deed dat soms pijn, om werkelijk te zien, wat wilde ik dit gevoel graag delen…erover schrijven hielp, ondanks dat ik er zeer weinig respons op kreeg…

We togen af naar Hongarije, met onze 3 kinder. De verkoop van ons huis was zo goed als rond, het papierwerk kon ook op afstand…

Hongarije, wat een bijzonder land, het heeft een speciaal plekje in mijn hart gekregen. Prachtige natuur, vriendelijke mensen, rustig en ingetogen. De stad Pecs is een sprookje, wow, gaan we hier wonen? Al snel vonden we een huisje op een groot stuk land, fruitbomen, een stromend beekje…Natuurlijk zagen we ook de armoede en het onderdrukte potentieel van het land. Hierover heb ik uitgebreid geschreven. 

Er kwam een periode van tegenslagen. De kopers van het huis trokken zich onverwachts terug, de zorgverzekering wilde vanuit NL het contract beëindigen, terwijl we nog niets rond hadden in Hongarije, het huis was niet winterklaar en er waren geen bouwvakkers om het dak te vernieuwen, leerplicht vanuit Nederland zat ons op de hielen en thuisonderwijs is verboden in Hongarije, de school waar de kinderen inmiddels heengingen was zeer streng met handen desinfecteren elke ochtend en zo waren er meer signalen, waardoor de twijfel toesloeg. Ik wilde daar nog niet aan, ik wilde absoluut niet terug naar Nederland. Rogier heeft die moeilijke keuze zelf moeten maken. Achteraf kon ik wel zien dat het de juiste beslissing was. Mijn verdriet was groot, net nu we weer aan het opbouwen waren. 

Weer terug in Schiedam, phoe de plek die ik voorgoed achter me gelaten dacht te hebben. De eerste weken heb ik met de kinderen bij mijn ouders gelogeerd. Het idee was dat ik focus kon hebben op het thuis onderwijzen van de kinderen en Rogier bezig kon gaan met de verkoop van het huis. Een hele pittige tijd. We waren allebei gespannen, voelden ons nergens thuis, alsof er geen plek voor ons was in deze wereld. We moesten alle zeilen bijzetten om er te zijn voor de kinderen, om het hele verkoopproces weer in gang te zetten en ondertussen moesten de kinderen eigenlijk naar school…maar waar gingen we wonen? Hoelang duurde het om ons huis te verkopen? Weer tijdelijk een nieuwe school leek onzinnig…Uiteindelijk voelde het in elk geval beter weer bij elkaar te zijn en woonden we dus weer in Schiedam…gelukkig hadden we nieuwe kopers gevonden en gingen we ons focussen op de volgende stap. 

We besloten in België te gaan kijken, omdat er in België thuisonderwijs mogelijk is. Het mooie is dat veel meer gezinnen dat doen en er werden verschillende subgroepjes gevormd, zodat er ook genoeg sociaal contact was. Een paar keer op en neer naar België om een huis te bezichtigen, helaas werden we steeds afgebeld. Wat ons nekte was ons gebrek aan inkomen. Ondanks een reserve door de overwaarde van ons huis en onze wil weer te gaan werken, zodra we weten waar we wonen, het bleek niet voldoende. De datum van de overdracht naderde en wij hadden nog geen huis…Urenlang speurde ik het internet af, ik belde ook alle vakantieparken, totdat ik uiteindelijk beet had. We konden in een vakantiehuisje in Witterzomer in Assen. We konden daar 6 maanden verblijven, dat gaf een hoop rust. 

Als je ons huis kent in Schiedam en de hoeveelheid spullen die we hadden, kan je je voorstellen dat het nog een hele klus was om ons huis helemaal leeg te krijgen. Weken van sorteren, wegbrengen, sjouwen, inpakken volgden. Wat gaat er mee naar het huisje, wat gaan er naar de opslag in Assen, wat gaat er naar de schuur van mijn schoonouders, naar het tuinhuisje van mijn ouders, wat ligt er nog in Hongarije…We hebben een hele hoop spullen weggedaan, verkocht via marktplaats, weggegeven, naar de kringloop gebracht. En zo vertrokken we naar Drenthe met een wagen heel vol geladen. We waren compleet uitgeput. Ik kreeg last van mijn ischias dus kon niet zoveel helpen sjouwen. Onze oudste van 14 heeft flink geholpen en zo stonden uiteindelijk alle spullen op hun plek. 

Wonen in een mini huisje met 5 personen, ach we waren al lang blij dat we ergens neer konden strijken. Het was kerstvakantie en we hebben vooral veel spelletjes gedaan…alles was verder nog dicht op het park door de lockdown. Tussen alle verhuisperikelen door hadden we scholen uitgekozen voor de kinderen en na de kerstvakantie gingen ze naar hun nieuwe school. Gelukkig hebben we de meest flexibele, lieve, leuke en stoere kinderen van de wereld en pasten ze zich goed aan. De onzekerheid bleef, want ze wisten al dat het erg lastig zou worden om in de buurt een huis te vinden, dus ze gingen er al vanuit dat ze niet op deze school zouden blijven. 

De zoektocht ging verder…we vielen voor een huisje in Stavoren, bijzondere plek, we ontmoeten daar een bijzonder persoon en alles leek dan toch vrij snel op zijn plek te vallen…we deden een bod en zagen ons daar al helemaal wonen, met gelijkgestemde mensen die ons zouden helpen qua woonruimte terwijl het huis opgeknapt werd, dit moest zo zijn…Helaas, iemand anders bood meer en we bleven teleurgesteld achter. Ik kwam in een gevoel van machteloosheid…Weer alle zeilen bijzetten om steeds weer terug te gaan naar vertrouwen. Visualiseren van onze plek, denken in mogelijkheden…

Ondertussen gingen de restaurants en de binnenspeeltuin weer open, met qr code dat wel…dus terwijl veel gezinnen genoten van de herwonnen vrijheid, even eruit, even binnen spelen, ergens wat eten in deze donkere januari maand, werd ons de toegang ontzegd, want we waren niet gevaccineerd. Ik ging op zoek naar plekken waar ze wat flexibeler waren en ik zal deze plekjes nooit vergeten. Als ik er nu over schrijf voelt het onwerkelijk. Ging het echt zo ver? En mensen waren er ok mee? Zolang ze zelf maar naar binnen mochten? 

Een periode van veel Funda, veel heen en weer rijden naar Groningen en Friesland…Tja, soms voelde het wel ok, maar gingen we werkelijk zo ver weg wonen? 

Rond maart ging de qr code eraf en kwam er weer een beetje kleur in het leven op een vakantiepark. De kinderen konden lekker spelen, het werd lente, we ontdekten de mooie plekjes om te mountainbiken, we zijn een aantal keren gaan zwemmen in het koude water…alles om mijn lichaam te doen herstellen, helaas is dat nog steeds niet het geval. Mensen met chronische pijn weten hoe zwaar het voelt om elke dag pijn te hebben. 

Deel 2

Deel 2

We hebben net kerst gevierd in ons huis in HtH. De eerste kerstdag voelde wat ingewikkeld. Toch een bepaalde ‘kerst’ verwachting bij de kinderen (mooie kleren en deftig diner…) ondanks dat we verder niks gepland hadden, merkte ik een collectieve onrust in het veld. We hebben het weten te doorbreken door te gaan wandelen met onze fijne overbuurman en een vriendin van hem….het werd een gezellig spontaan ‘kerstdiner’ met nieuwe mensen in ons leven. Zoals ik het wenste, ongedwongen en met voldoende ruimte ingebed voor onverwachte ontmoetingen…Het gekke is dat ‘derde’ kerstdag, waarop we wel familie bezoek kregen, heel ontspannen was…juist omdat het niet tijdens die ‘beladen’ dagen was…

Ik heb net het eerste deel teruggelezen, dat had ik al een tijdje geleden geschreven, met de bedoeling het ‘af’ te schrijven…ik merk alleen dat ik daar geen zin in heb…liever schrijf ik vanuit het hier en nu. In eerdere video’s deel ik hoe we uiteindelijk in ons huisje terecht kwamen. 

Ik had zo’n ochtend vandaag dat niks gaat zoals ik hoopte. Ik was alleen met Lola en ik had zin in een fijn momentje samen met een film of iets creatiefs. De film was uitgekozen, maar na een kwartier keken we elkaar aan en vonden er allebei niks aan….vervolgens nog iets anders opgezet, maar ook dat sloot niet aan….dan iets creatiefs, Lola had een haakpakketje gekregen voor haar verjaardag….ik wierp 1 blik en zag al, dit is niet voor beginners. Met een YouTube filmpje nog een poging gewaagd, maar ik liep er helemaal op leeg. Een groot BLEH gevoel…om agressief van te worden….Het gevoel is er nog steeds een beetje, en erop invoelend lijkt het op het gevoel wat ik had tijdens borstvoeding. Een beklemmend gevoel op de borst, energieloos en donker…

Wat is hier de link? Doe ik teveel mijn best om iets te creëren wat er niet is op dat moment? Voor mij staat haken symbool voor knusheid, creativiteit, kneuterigheid op een goede manier…letterlijk: hand-werken…iets wat ik toch zou moeten kunnen…Borstvoeding staat voor mij symbool voor knusheid, goed moederschap, iets wat ik toch zou moeten kunnen…Toen de borstvoeding bij Lola niet goed ging en ik moest stoppen vond ik dat heel heftig…frustratie, verdriet…

Blijkbaar word ik hierin getriggert. Als ik het ook nog link met Kerst zie ik dat ik blijkbaar toch nog een bepaalde verwachting heb. Ik weet dat de rest van mijn familie samen kerst heeft gevierd, tenminste, dat hoorde ik vanmorgen…Nu ik dit schrijf zie ik pas een verband. Loslaten van verwachtingen, eerdere rituelen, gewoonten…het gaat in fasen heb ik ondervonden. Dit voelt als een haakje wat blijkbaar nog loslaat. 

Langzaam ontvouwd zich een hernieuwd leven…vorig jaar stond in het teken van ‘opnieuw beginnen’… Van het zoeken van de basis, namelijk een huis, een plek om weer te wortelen. De plek is gevonden, nu beginnen we invulling te geven. Eerst waren de kinderen aan de beurt, zij hebben inmiddels hun leven volop opgepakt met school en sport en nieuwe vrienden. 

Het voelt dat wij nu aan de beurt zijn…en de kunst voor mij is om niet gelijk te willen manifesteren wat oud is, vanuit een haast, een angst, een ongeduld. Om de tijd te nemen, ook al voelt het alsof ik al alle tijd gehad heb. De pijn in mijn lijf is grotendeels weg en ik wist altijd al dat ik dan pas klaar zou zijn om te manifesteren. 

Nu ik dit schrijf ebt het zware gevoel weg en komt er zin en inspiratie en vertrouwen. Het mag helemaal op mijn eigen manier…De triggers helpen me om te zien wat er nog aanhaakt en om hier bewustzijn op te krijgen, zodat ik het los kan laten. Ik heb in elk geval geleerd dat erover schrijven me helpt om het voor mezelf helder te krijgen, om te ordenen, om zelfs de energie ervan te transformeren. Ik zou dat voor mezelf kunnen houden, als een soort dagboek…maar iets in mij voelt de behoefte om het openbaar te doen en dat blijf ik dus doen … Het zijn stukjes van mezelf die ik wil delen…dat is mijn bijdrage op dit moment. Ik heb zin in 2023, januari was altijd al 1 van mijn favoriete maanden…een lege bladzijde, volop nieuwe mogelijkheden. 

 

Voelend schrijven

Schrijvend onderzoek

Als ik schrijf heb ik vaak van te voren geen idee waar het naartoe gaat. Als ik dan iets wil onderzoeken in mezelf helpt het om het op te schrijven of om het te bespreken met (meestal) Rogier. Soms praat ik ook hardop tijdens het wandelen, of nouja, dat doe ik regelmatig. Zo ook vanmorgen…iemand wilde weer meer contact en dat gaf me in eerste instantie een benauwd gevoel. Als ik er dieper op invoel komt er schuldgevoel. Ik heb een aantal mensen losser gelaten afgelopen 2,5 jaar. Er is veel gebeurd in mijn manier van denken over de buitenwereld en er is net zoveel gebeurd in de beleving van mijn binnenwereld. Dit gaf schuring in bepaalde relaties. Ik denk dat ik ook eerlijker werd…voor de ander lastig, want ‘opeens’ was ik niet meer dezelfde persoon, zo leek het. Voor mijn gevoel werd ik juist meer mezelf. En ondanks dat de ander vaak wel op zijn of haar manier in contact wilde blijven en verschillen in denken uitlegde als ‘meningsverschil’, dat moet toch kunnen…merkte ik aan mezelf dat dergelijke contacten veel energie kosten. Alsof ik werd vastgehouden in het beeld dat de ander van mij had. Mij in de kudde wilde houden, waarschijnlijk niet eens bewust. Als er dan toch even contact was voelde ik door de woorden heen de energie van vast willen houden aan mij. Met een paar mensen heb ik opnieuw verbinding gemaakt en is er aftastend een manier ontstaan van contact. 

Dus wat te doen met mensen die contact willen, maar wat mij op dit moment een benauwd gevoel geeft? Is het goed om juist het contact aan te gaan om dit in mij te onderzoeken? Komen ze weer op mijn pad omdat het goed is voor mij? Is dit de juiste timing omdat ik weer wat meer geland ben? Of is het benauwde gevoel niet voor niets en is het een signaal dat ik contact moet afhouden? 

Ik heb dit verwoord vanmorgen in een spraakbericht naar iemand…tijdens het inspreken voelde ik waar nog emotie zat…als ik terugdenk aan de C periode en de bizarre maatregelen en hoe ik bewoog in een surrealistische wereld … Een diep gevoel van onrecht, een roepende in de woestijn, het heeft iets heel diep in mij geraakt en ook tijdens dit schrijven voel ik zo’n intens verdriet…een gevoel van, ‘als het er werkelijk op aan komt ben je er niet…’ .. dus wat heeft het voor zin om (weer) contact te hebben? Het voelt niet bevredigend. Wellicht voelt het comfortabel om weer de schuring te herstellen en op neutraal gebied te zijn. 

Ik heb te dealen met dit gevoel, met deze brok in mijn keel en tja, het verbind gewoon veel fijner met iemand die soortgelijke ervaringen heeft. Er is veel sneller herkenning, begrip en vertrouwen. 

Vanmorgen luisterde ik naar iemand die zei dat er pas wereldvrede is als we juist liefde kunnen voelen voor niet gelijkgestemden. En dat het goed is om alle contacten die gebroken zijn na te gaan en daar waar er schuring was om die contacten te neutraliseren. 

Ik denk dat er eerst waarheid op grote schaal naar buiten moet komen. Want de on-gestemdheid zit hem vaak ook in de manier waarop we zijn gemanipuleerd en voorgelogen over zoveel onderwerpen. 

Ik ga dit alles nog verder invoelen en ruimte geven … wordt vervolgd…

Logion 1 Thomas Evangelie

Logion 1 – De dood niet smaken, een belofte.

En hij zei:
Iedereen die de betekenis van deze woorden vindt,
zal de dood niet smaken.

  • Vertaling Bram Moerland
  • Zie hier zijn toelichting in het Nederlands.

Het proces van sterven begint eerder dan het moment van sterven zelf. De ziel weet dat het er aankomt. Als we sterven hebben we geen eeuwige rust maar volgt juist een periode van geestelijke arbeid. “Ik moet ook altijd lachen om de term ‘rust zacht”‘, grapt Hans. “Die is volledig misplaatst, het is juist hard werken aan de overkant.” Dat begint al op het moment dat je balanceert op de grens van leven en dood, en je het gevoel krijgt dat je je losmaakt van je fysieke lichaam. “Het losmaken van de twee geestelijke etherische en astrale lichamen van het fysieke lichaam begint vaak in de hartstreek. Daar zie je iets van een wolkje of een lichtflits. Je voeten worden meestal als eerste koud, want het etherische lichaam waarin de levenskracht zit, schuift als een huls over je fysieke lichaam omhoog. Bij een pas gestorvene kun je soms voelen waar het laatste verbindingspunt zit. De kruin chakra wordt dan gloeiend heet. Maar daar moet je absoluut vanaf blijven want dan frustreer je het sterfproces.”

http://www.hansstolp.nl/index.php/en/26-publicaties/interviews/317-rust-zacht-is-een-misplaatste-term

Boek over de Dood – Irvin Yalom – Tegen de zon inkijken.

Our existence is forever shadowed by the knowledge that we will grow, blossom, and, inevitably, diminish and die.” “Why, you may ask, take on this unpleasant, frightening subject? Why stare into the sun?

DEPARTURES officiële NL trailer

Blaise Pascal
Je zoekt naar wat je al gevonden hebt.

Vele wegen leiden naar Rome, mijn weg naar binnen.

Vele wegen leiden naar Rome, mijn weg naar binnen?

De la Rambelje, ’wat een mooie achternaam’, krijg ik vaak te horen…ik antwoordde vaak dat mijn achternaam bij de Franse Hugenoten vandaan komt. Wat dat precies betekende wist ik niet zo goed, anderen ook niet want niemand vroeg door…ik ging op onderzoek…

https://www.gnostiek.nl/MariaMagdalena/MMFoix/

Franse Hugenoten

‘Hugenoten zijn aanhangers van het calvinisme, de Franse vorm van het protestantisme. Dit geloof verspreidde zich in het zuiden van Frankrijk op de voedingsbodem van het ‘ketterse’ geloof van de katharen, ook wel albigenzen genoemd. Dat werd door de kerk van Rome met hulp van de koning van Frankrijk in een aantal kruistochten uitgeroeid in de eerste helft van de 13de eeuw.

Fading Whispers of Light – Documentary about the Huguenots

Posted a linkt to documentary. WordPress decides to show the video in a frame.

De katharen

(van het Grieks: καθαροί, katharoi, “de zuiveren”) of Albigenzen waren een religieuze beweging die tijdens de 12e en 13e eeuw een grote aanhang kende in de westelijke Languedoc. Ze lieten zich inspireren door het leven van Jezus Christus, maar hun mystieke, symbolische en dualistische interpretatie van de Bijbelverhalen week ver af van die van de Rooms-Katholieke Kerk. Volgens de katharen was Satan almachtig op aarde en leidde enkel de spirituele bezieling van de Heilige Geest tot verlossing. Voor de katholieken was dit een ketterij die hard bestreden moest worden. De Albigenzische Kruistochten maakten een einde aan de politieke bescherming van de katharen. (Ipv het katharisme) De Inquisitie ging door met de vervolgingen tot er geen katharen meer waren.’ Brand: Wikipedia

Na het lezen van het boek van Bram Moerland, ‘de Katharen’ en meerdere documentaires te hebben gezien over de Katharen kom ik tot een ander, meer genuanceerd beeld dan wikipedia. De Katharen onderscheidden twee werelden, een goede en een slechte. De slechte wereld waarin angst en geweld regeren en het ‘koninkrijk’ dat zij voor ogen hadden, en een wereld van liefde en geweldloosheid. 

‘In de kerk van Rome en in het latere protestantisme ziet men het geloof als het middel tot verlossing. Het geloof telde voor de katharen helemaal niet. Tegenover het geloof stelden zij het gedrag van een mens als kenmerk van het christen-zijn. Niet het geloof maakt je tot christen, maar je gedrag.’ Bron: Bram Moerland, de Katharen. 

Een wezenlijk onderscheid. Is het lidmaatschap van een groep, een religie belangrijk of gaat het om hoe je leeft. Leef je volgens van buiten opgelegde regels of leef je vanuit dat wat je hart je ingeeft? 

What survived as orthodox Christianity did so by suppressing and forcibly eliminating a lot of other material.

Elaine Pagels
Read more at https://www.brainyquote.com/authors/elaine-pagels-quotes

“Met voorsprong het beste boek in de Nederlandse taal over de katharen.
Ik kan dit boek niet genoeg aanbevelen.” (Marc Bogaerts)

Bram Moerland

De Katharen
en de overwinning van de vrijheid

Website Bram Moerland – Katharen pagina

Gospel of Thomas Prof Gilles Quispel Nag Hammadi earliest found new testament writtings

Posted a linkt to documentary. WordPress decides to show the video in a frame.

About the dating of the manuscripts themselves there is little debate. Examination of the datable papyrus used to thicken the leather bindings, and of the Coptic script, place them c. A.D. 350-400. But scholars sharply disagree about the dating of the original texts. Some of them can hardly be later than c. A.D. 120-150, since Irenaeus, the orthodox Bishop of Lyons, writing C. 180, declares that heretics “boast that they possess more gospels than there really are,” and complains that in his time such writings already have won wide circulation–from Gaul through Rome, Greece, and Asia Minor. Quispel and his collaborators, who first published the Gospel of Thomas, suggested the date of c. A.D. 140 for the original. Some reasoned that since these gospels were heretical, they must have been written later than the gospels of the New Testament, which are dated c. 60-l l0. But recently Professor Helmut Koester of Harvard University has suggested that the collection of sayings in the Gospel of Thomas, although compiled c. 140, may include some traditions even older than the gospels of the New Testament, “possibly as early as the second half of the first century” (50-100)–as early as, or earlier, than Mark, Matthew, Luke, and John.’ – Source: text added tot the youtube video, author unknown.

Protest – antisme

Er bestaat niet zoiets als één katholieke kerk en één protestants geloof. Overal ontstaan al snel verschillende stromingen. De belangrijkste reden hiervoor lijkt dat deze vorm van spiritualiteit beoefenen uitgaat van het opleggen van een idee, een gedachte bij een ander. Er zijn, zelfs in de meest kleine en strenge geloofsgroep, geen twee mensen te vinden die precies het zelfde denken. 

(Meer hierover in ‘The ending of conflict’ van Jiddu Krishnamurti) 

‘De concrete opvattingen van protestantse kerkgenootschappen verschillen dus nogal van elkaar. Dit hangt samen met het feit dat er binnen de protestantse stromingen geen centrale gezagsinstantie wordt erkend. De Bijbel is de enige bron van gezag zowel voor het geloof als voor het leven (Sola scriptura). De gelovigen bepalen zelf, op grond van hun interpretatie van de Bijbel, wat God van hen verwacht. Kenmerkend is ook dat een authentiek en persoonlijk geloof in (vertrouwen op) Jezus Christus doorslaggevend is in de relatie met God (Sola fide). Meer vraagt God ook niet om de mens goedgezind te zijn (Sola gratia). Er is geen bemiddeling door priesters of heiligen nodig om God te benaderen.’ Bron: Wikipedia

Thema: Staat er iemand tussen de mens en God, een priester of andere vorm van autoriteit?  

De leer van Jezus

‘Volgens de Katharen is men een Christen door te kiezen voor een levenswijze van geweldloosheid en waarachtigheid. Een mens is in staat zo te leven omdat hij door de goddelijke vonk die in hem schuilt verbonden is met de God van Liefde die Jezus ‘mijn Vader’ noemt. ‘In de kerk van Rome en in het latere protestantisme is Jezus de zoon van God die op aarde neerdaalde om hier met zijn lijden te boeten voor de zonden van de mens. Jezus is zelf ook God.’ – ‘De Katharen, Bram Moerland. 

Het lijkt erop dat de vele stromingen van mensen die op hun eigen manier op zoek gingen naar hun persoonlijke relatie tot God zeer bedreigend waren voor de kerk en zijn fanatisme om de hele wereld te bekeren. De kerk heeft alle kennis kapot (geprobeerd) te maken die uitging van  gelijkwaardigheid, geweldloosheid, verantwoording nemen voor eigen gedrag, verbinding met de natuur, het idee zonder zonde geboren te zijn etc. Oftewel, de mens is wat betreft het Katholicisme in wezen slecht en zondig.

Alle anders denkenden trachtte men te bekeren of werden meedogenloos vervolgd, bespot, gemarteld, uitgemoord:

De Druïden

De kelten

Saksen (Oera Linda)

De Essenen

Waldenses

Gnostici

Etc

Kortom, iedereen die afweek van het katholieke narratief, de doctrine.

Alhoewel er lang strijd is gevoerd over de interpretatie van de religieuze geschriften, was men tot lang beperkt tot het ene boek. Tot een bepaald moment kon men het zelf niet eens lezen, en was men afhankelijk van de vertaling en interpretatie van een kleine groep priesters. Er bestond nog geen boekdrukkunst en Bijbels werden met de hand overgeschreven. De Bijbels werden geschreven in het Latijn, dat de meesten niet konden lezen, als men de eigen taal al kon lezen, want de meeste mensen waren analfabeet. 

Pas met de komst van de boekdruk kunst kwam het boek vertaald in grotere oplage beschikbaar, werden de boeken kleiner en kon men deze vervoeren, werden er vertalingen gemaakt en kon men zelf lezen wat er geschreven stond en zich wagen aan een interpretatie er van. 

Ook al kon men nu de vertaalde Bijbel zelf lezen, mocht er in het creatie proces van de bijbel zijn gemanipuleerd met niet authentieke teksten die er in zijn opgenomen, zou men daar zonder andere, oorspronkelijke teksten nooit achter komen. 

Al deze stromingen zetten zich af tegen bepaalde aspecten van de doctrine van de Katholieke kerk, maar pas in 1945 werden de Nag Hammadi geschriften ontdekt. Toen pas kwam er inzicht in andere informatie, andere evangeliën die bij het samenstellen van de Bijbel niet zijn opgenomen in de tekst, over een anders te interpreteren boodschap van Jezus. In elk geval informatie die aansluit bij de Gnostiek. Vanaf het concilie van Nicea werd de gnostiek door de kerk van Rome met steun van de Romeinse keizers fel bestreden. Opvallend is dat het lijkt alsof de kerk van Rome veel toleranter was ten aanzien van het Joodse geloof. 

Gilles Quispel in Het Vermoeden met Annemiek Schrijver

Het Vermoeden – Bram Moerland – Annemiek Schrijver

108. Yeshua says: Whoever drinks from my mouth shall become like me. I myself shall become as he is, and the secrets shall be revealed to him. (Lk 6:40Jn 4:7-15/7:37hyperlinear)

https://www.freelyreceive.net/metalogos/files/thomas.html

Gelijk worden aan Jezus

108

Jezus zei:
Wie uit mijn mond drinkt
zal zijn zoals ik
en ik zoals hij;
en wat verborgen was zal hem geopenbaard worden.

Eckhart
“De Heilige Schrift zegt: ‘Niemand kent de Vader dan alleen de Zoon'(Matth.11:27). Dat wil zeggen: wil je de God kennen, dan moet je niet alleen gelijk zijn aan de zoon, je moet de zoon zelf zijn.”
(“Meester Eckhart, Waar God Naamloos is.” Ingeleid en gedirigeerd door Hans Stolp. Uitgeverij Mirananda)
Van de website van Bram Moerland. https://www.thomasevangelie.info/template/start/toelichting.php?logion=108

Gnostiek – Gnosis (geen -isme)

Als ik in een zoekmachine Gnostiek intyp kom ik op de site van de Bergsingelkerk en daar staat het volgende over Gnostiek: 

‘het begrip gnosticus is een verzamelnaam voor vroeg-christenen die Jezus Christus als een profeet zagen en die geloofden in een individuele strijd tegen het kwaad door de wereld af te wijzen. Zij zagen de wereld als de Hel op aarde.’

Bram Moerland zegt het volgende:

‘Kernthema van de gnostiek is dat de mens vergeten is wie hij in werkelijkheid is. Jezus is in de gnostische teksten een boodschapper die de mens oproept zichzelf te herinneren: “Sta op en herinner jezelf”.

Gnosis is het Griekse woord voor kennis, en betekent hier kennis van je ware zelf. Omdat je als mens met je ware zelf deel bent van de ware werkelijkheid, is kennis van je ware zelf tegelijkertijd ook kennis van de ware werkelijkheid. Gnosis als zelfkennis is kennis van ‘het Al’. Wie zichzelf kent, kent het Al.’

Hoe ik ook mijn best doe, ik zie weinig overeenkomsten.


Gnostiek en Gnosis – Bram Moerland

Jezus zei:
Het koninkrijk is als een mens
in wiens akker zich een schat bevond,
zonder dat hij dat wist.
Toen hij stierf, liet hij zijn zoon het land na.
De zoon wist ook niets van die schat.
Hij erfde het land en verkocht het.
En degeen die het kocht, ging ploegen en vond de schat.
Hij begon geld uit te lenen, tegen rente,
aan wie hij maar wilde.

‘De akker staat hier symbool voor spirituele tradities. Spirituele tradities zijn bewaarplaatsen van doorleefde wijsheid. Maar niet iedereen die zich daarin verdiept herkent de wezenlijke boodschap.’

vertaling Bram Moerland

Eigen verhaal

Ik ben opgegroeid in een katholiek gezin. Ik ben gedoopt, heb mijn communie en vormsel gedaan. We gingen een paar keer per jaar naar de kerk en dat werd steeds minder naarmate ik ouder werd. Ik herinner me weinig inhoudelijks, maar wel de vrouwelijke pastoor, Toos Starmans, een oprechte, vriendelijke vrouw. Mijn ouders gingen zich meer en meer verdiepen in de meer alternatieve, esoterische spirituele kant en samen gingen we naar lezingen van o.a. Hans Stolp die meer vertelde over het esoterisch christendom. Tolerantie, inspiratie, verbinding en liefde lijken belangrijke thema’s’ van Hand Stolp. Hij heeft onlangs een prachtig stuk tekst gepubliceerd waar in hij uiteenzet wat te kunnen leren van andere vormen van religies; Het Hindoeïsme, het Boeddhisme, 

http://www.hansstolp.nl/index.php/nl/publicaties/52-artikelen/overige-artikelen/177-de-geschenken-van-de-verschillende-religies

  1. De Chinese religies – het Confucianisme en het Taoïsme – maken mij bewust van de kosmische wetten van harmonie, vrede en eerbied. Heel het aardse leven dient door deze wetten gedragen te worden. De Chinese religies leren mij ook dat ik in een blijvende verbondenheid leef met al mijn gestorven geliefden. Ook geven zij mij inzicht in de weg van het midden: tussen Yin en Yang, donker en licht, vrouwelijk en mannelijk.

Hans Stolp

Esoterisch Christendom

‘Bij het kerkelijke christendom ging het vooral om het geloof in de mens Jezus, die tegelijk God was, en om een vast geloof in zijn sterven en opstanding. Daarnaast ging het om dogma’s, om een strakke hiërarchie, om het geloof in wat een priester je voorhield, en in de betekenis van het instituut kerk. ‘Salus extra ecclesiam non est’, ofwel: ‘buiten de kerk geen heil’, was de kernachtige grondregel zoals die door kerkvader Cyprianus in de eerste helft van de derde eeuw geformuleerd werd. Alleen de kerk kon je door middel van de sacramenten de genade verlenen die je nodig had om in vrede te leven en te sterven.

Bij het spirituele christendom ging en gaat het daarentegen vooral om de (heel persoonlijke) weg naar binnen, een weg van geestelijke groei, en is Jezus Christus vooral de leermeester en gids die ons helpt om ook in onszelf de goddelijke geest, de innerlijke Christus, tot leven te brengen, zoals die toen, tweeduizend jaar geleden, in hemzelf was gaan leven. Daarnaast leefde in het esoterische christendom het besef dat Jezus de bijzondere mens was die het kanaal mocht zijn waardoor de allerhoogste kosmische Geest van de Liefde – ook wel de Christus genoemd – naar de aarde kon komen.’ Bron: Hans Stolp

‘Vanuit de verborgenheid treedt hij dezer dagen
stap voor stap naar voren: hij, die in stilte
de grote transformatie die wij doorleven, begeleidt.
Een grote gevoeligheid kenmerkt zijn wezen
en genezend is de warmte die van hem uitgaat.’

Hans Stolp

http://www.hansstolp.nl/index.php/nl/publicaties/54-gedichten/153-christian-rosenkreutz

Van protestantse vluchteling naar katholiek

Om de cirkel rond te maken, mijn voorvaderen, Franse Hugenoten, op de vlucht uit Frankrijk omdat ze protestants waren, komen via Sri Lanka in Indonesië en vervolgens weer terug in Nederland na de onafhankelijkheid van Indonesië….Daar ontmoet mijn vader een katholiek meisje, mijn moeder, en ondanks dat hij zich nooit tot het Katholicisme heeft bekeert worden zijn kinderen wel ingewijd middels de doop, de communie en het vormsel….Oftewel, alle wegen leiden naar Rome…en uiteindelijk naar het Christus bewustzijn…althans, in mijn leven…

Christus bewustzijn

Langzamerhand kwam ik in aanraking met kennis over engelen, aura’s, reiki, de krachten van edelstenen, magnetisme, numerologie, tarot, energie, channelen, sjamanisme… Ik las vele boeken en het leek er altijd op dat deze zoektocht me bij Jezus vandaan haalde. Zijn naam kreeg voor mij een nare klank, dat was iets van de kerk. Telkens als ik lees over alle kwaadaardige uitroeiingen en misleiding voel ik een groot onrecht. Ik kreeg steeds post van de kerk bij verhuizing, en ik heb me uiteindelijk uitgeschreven uit de katholieke kerk. Dat was nog best een zoektocht hoe ik dat precies kon doen. Het koste mij overigens geen geld. In Duitsland schijnen veel mensen zich te hebben uitgeschreven n.a.v. het bekend worden van de omvang van het kindermisbruik in Duitsland en moesten mensen daar een bedrag van ik meen 30 euro voor betalen. 

Toen kwam mijn partner Rogier met het Thomas Evangelie en het het idee, de overtuiging, van het vinden van je eigen Christus bewustzijn. Terwijl ik dit schrijf besef ik pas waarom ik dit allemaal schrijf. Het brengt me bij de vraag: wie is Jezus voor mij? Wat betekent het om mijn christus bewustzijn te vinden? 

Thomas Evangelie – Het weten van een ongelovige – Bram Moerland.

Er gebeuren ook goeie dingen

Ik merk in gesprekken met mensen die verbonden zijn met de kerk, dat men over alle negativiteit over de katholieke kerk zegt: ‘maar er gebeuren ook goeie dingen in de kerk’. Ook in interviews wijzen huidige priesters en pastoren het geweld en de angstpropaganda uit het verleden af. Er zou nu veel meer eigen interpretatie mogelijk zijn en dialoog over de evangeliën. Parochianen hebben veel meer inspraak… 

Toch lijkt dat nog niet zo ver te kunnen gaan, dat men de besluiten en gevolgen van Nicea in twijfel te kunnen trekken of eens uit te gaan van een hele andere interpretatie. 

Want hoe komt het dan dat het evangelie van Thomas niet in de kerk besproken wordt? Waarom worden kinderen nog steeds gedoopt? Worden zij niet puur, rein en onbevlekt geboren dan? Waarom worden de archieven van het Vaticaan niet opengesteld? Hoe komt het dat er zo ongelooflijk veel misbruik naar buiten komt en men het gedachtegoed van het celibaat nog steeds in ere houdt? Worden de ‘misdadigers’ berecht? Is geld het middel om de getraumatiseerden te helpen? Hoe wordt er over Maria Magdalena gesproken? Een hoer…? Wat zegt dat beeld van haar waar ze zwanger wordt afgebeeld in Parijs? Zo kan ik nog wel even doorgaan. 

‘Ja, er gebeuren ook goeie dingen’, zeggen sommigen dan als reactie op kritische informatie over de kerk.  Er zullen vast priesters zijn die oprecht pogen bij te dragen aan de totstandkoming van iemands heilzame verbinding met de relatie tot God. Al denk ik niet dat dat het doel is van de kerk, laat staan het komen tot Christus bewustzijn…. 

Een verbinding met God, is per definitie in de ontwikkeling van het Christus bewustzijn, want een verbinding met het Goddelijke buiten jezelf is een doodlopende weg. Men kan overigens wel het goddelijke, de schoonheid van de natuur aanschouwen en waarderen, koesteren zelfs. Als je het goddelijke binnen jezelf kan ervaren kan je dat ook in de buitenwereld zien. De buitenwereld is een reflectie van je innerlijke wereld. Voor mij is dat de pracht van de overgangen in de natuur, het genieten van kinderen die buiten spelen of op zichzelf in hun eigen wereld zijn, het genot om naar iemand te kijken die met zijn handen iets maakt, de geur van roomboter tijdens het koken, de voorjaarszon op mijn huid, een roofvogel zwevend in de lucht … 

Ying en yang denken

Ying is het vrouwelijke, moeder aarde, het lichamelijke, het intuïtieve, yang is het mannelijke, de hemel, het denken, het goddelijke. Als man word je geboren met meer yang en is de weg naar balans om ook je ying kant te ontdekken en leven. Als vrouw is je vermogen tot intuïtief voelen sterker en zul je dus je yang kant moeten vinden. Samen vormt het een balans. 

Zoals Karen Hamaker zegt, de periode van de Verlichting betekende ook de verduistering voor het intuïtieve. Absolute rationaliteit brak door, ook God werd weggeredeneerd, religies gingen achteruit, we raakten onze verbinding met het grotere kwijt. Het enige wat we nog konden zien was de schijnbare vervulling van macht, aldus Karen. De focus kwam dus geheel te liggen op de yang kant van ons mensen. 

Vanuit de Jungiaanse psychologie: we hebben een bewustzijn waaruit we keuzes maken, analyses, beredernaties etc. Dan hebben we een laag, het persoonlijk onbewuste, daar zitten alle lastige dingen die men liever niet heeft, die je storen en dat wat je wil verdringen, daaronder zit weer een laag, het collectief onbewuste, daarin zitten de ervaringen van de hele mensheid, daar zit een enorme wijsheid, maar daar kunnen ook veel problemen uit naar voren komen. Aangezien er een hele eenzijdige ontwikkeling is in onze cultuur, yang denken, steeds rationeler, meer macht willen, groter, new world order, dan komt er in het collectief een tegenbeweging.

‘We zaten in de pre-historie nog in complete onbewustheid, toen naar een ontwikkeling naar individueel bewustzijn, maar dat was eenzijdig (yang denken), nu voor het eerst in de geschiedenis naar een bewuste manier van heelheid. We hebben collectief deze heelheid niet, maar individueel ook niet. We moeten dus in een eenzijdig systeem op zoek gaan naar wat werkelijk vervullend is.’ Karen Hamaker

Het instituut kerk heeft een grote bijdrage geleverd aan deze eenzijdige manier van denken. Alles wat vrouwelijk was werd tenietgedaan. Alle vrouwen dragen nog steeds 2000 jaar afwijzing van hen als vrouw en alle mannen dragen nog steeds 2000 jaar afwijzing van het vrouwelijke in hen. Dat is een collectief trauma. Vrouwen hebben de neiging zichzelf af te wijzen, onzeker te zijn, durven er niet helemaal te zijn en mannen denken de leegte in zichzelf te kunnen opvullen met meer macht en geld en status. Aan de andere kant proberen veel vrouwen op een mannelijke manier macht en status te verwerven om te bewijzen dat ze gelijkwaardig zijn met daarin een bepaalde hekel aan mannelijke mannen en mannen verdrinken in hun begrip en zachtheid en vrouwelijkheid en laten de mannelijke vrouwen over zich heen walsen. De balans is geheel zoek. 

Als men collectief de ying energie afwijst, wijs je ook het lichamelijke af. We hebben niet geleerd om in goede verhouding tot ons lichaam te staan en al helemaal niet met de seksualiteit. Dat zorgt voor een drang naar controle en perfectie. Daar wordt mooi op ingespeeld door de farmacie, maar ook de gender agenda maakt gebruik van dit gegeven. Waar eerder alles streng werd kort gehouden door de kerk lijkt het nu de andere kant door te slaan. Het lijkt erop dat we bewust in de war gebracht worden gemaakt om maar niet te komen tot een gezonde balans van het vrouwelijke en het mannelijke in onszelf. 

Als je dat eenmaal ziet dan zie je het overal in. Het steeds meer normaliseren van techniek die de mens dient, zoals een chip in je hoofd, een qr code om je staat van gezondheid te meten. Het lijkt erop dat we weer weg gaan van die individualiteit naar opgaan in een collectief waar we niets meer zelf bezitten, waar we (het Westen) allemaal dezelfde mening moeten hebben over wie de goeierik en wie de slechterik is. 

De absurditeit hiervan wordt echter zo groot dat veel mensen dit (beginnen) te zien. Dit ‘zien’ wordt nog eens vergroot door de hoeveelheid kennis die er beschikbaar is op het internet. Mensen kunnen zelf gebeurtenissen filmen en delen met de wereld, daar hebben we geen tussenpersonen meer voor nodig. 

Alan Watts Explains What Awakening Means

Yin and Yang

Tempel van de toekomst

Hoe dan een plek te creëren waar mensen samenkomen, bidden/mediteren, zingen, vieren, verbinden, praten, komen tot christus bewustzijn en hierin kunnen delen? 

Ik denk niet dat dit kan in de bestaande structuren. Als ik in de geschiedenis van de kerk duik duizelt het me van de machtsmisbruik, fanatisme, en dat heeft helemaal niets te maken met Jezus leer en zijn levenslessen. Alleen al het gebruik van het kruis als symbool. In principe wordt Jezus elke dag opnieuw gekruisigd, waarom zijn dood herdenken, zijn lijden i.p.v zijn leiden? Of Jezus als de grote redder, hij die  alle zonden van ons wegneemt door zijn kruisiging…waar is de eigen verantwoordelijkheid? Ik neem graag zelf verantwoordelijkheid voor mijn daden en wil helemaal niet dat iemand anders sterft om de zonden van een ander weg te nemen. 

De heilige 3 eenheden: man – vrouw – kind, Lichaam ziel en geest werd door de kerk verbannen naar: vader – zoon – heilige geest…Het vrouwelijke werd bespot…teniet gedaan. 

Bij de Oera Linda werden vrouwen en vooral de oermoeders gerespecteerd, zowel de katharen als de druïden kenden geen waarde onderscheid tussen mannen en vrouwen. De bisschop van de katharen was een vrouw, Esclarmonde of Foix. 

‘Toen Esclarmonde tijdens de vierde kruistochten zag dat ook zij, de Katharen, doelwit zouden worden heeft ze van de godinnentempel een fort gemaakt. Door een bron konden ze lang overleven. Geheime tempelridders zorgden voor voedsel. De basisprincipes van de Katharen zijn heel bijzonder, de vijfvoudige reinheid. 

de Reinheid van de mond –

de Reinheid van het denken –

de Reinheid van het gevoelen –

de Reinheid van de wil –

en de Reinheid van de Daad.

Bron: Tanni Koens 

Hoe zou de wereld eruit zien als de spiritueel christenen vrij waren geweest en blijven leven?

Of zou het kunnen zijn dat degenen die toen stierven nu op aarde terug zijn gekomen, zijn geïncarneerd om de wereld te helpen transformeren? Tanni Koens heeft hier prachtige, leerzame en heldere video’s over gemaakt en boeken over geschreven, zie link onderaan het artikel

Ik zie dan een samenleving voor me waar de ouderen met hun wijsheid en kennis de jongeren ondersteunen. Waar men leeft vanuit een diepe verbinding met zichzelf, zijn/haar ware natuur, de natuur om hem of haar heen. 

Moeten we dan allemaal als een soort heiligen leven? Nee, zeker niet. Bovenal zijn we hier op aarde als mensen. Mesen met twee naturen, de persoonlijke en de christus natuur. We zijn mensen met behoeften, we zijn hier om te leren omgaan met onze onzekerheden, jaloezie, lusten, verslavingen, hebzucht, gierigheid, agressie enz. Met al onze natuurlijke instincten.  Al deze menselijke uitdagingen onderdrukken is vragen om problemen…. Compleet uit contact zijn met ons hoger bewustzijn ook. Vandaar is het van twee één maken een centraal thema van de Gnosis en het evangelie van Thomas. Daarnaast kunnen we putten uit een grote bron van wijsheden uit het oosten. 

Het Levende Water – de Kennis des Geestes – althans de Goddelijke filosofie kennen wij, en nu roepen wij Vuurkracht op tot reiniging van dat Water, wij willen het, als een vurige stroom door heel ons wezen, door al onze kernen laten stromen, opdat het Pentagram der Ouden gerealiseerd zal worden!

 

http://henkenmialeene.org/lezingen/1-25/1.html

Terug naar mij

Afgelopen dagen heb ik me aangetrokken gevoeld door de christus energie, de naam Jezus heeft een nieuwe betekenis gekregen en er is nog weer meer helderheid ontstaan in mijn denken over de geschiedenis…zowel de gebeurtenissen als de grotere lijnen en verbanden. Dat ‘denken’ is het ontwikkelen van mijn yang energie, het helpt me om mijn intuïtie te kunnen onderbouwen en meer in de wereld neer te zetten. Voor mij gaat daar de nieuwe tempel over. Balans vinden in jezelf, maakt dat er balans komt in de wereld. Op dit moment is dat in een wereld die doorslaat, maar daarmee zijn geloofwaardigheid verliest, zodat het om kan vallen en kan stoppen. Hoe meer mensen naar binnen keren, hun (schaduw) werk doen, hoe meer heling voor het collectief. Nu is dat nog een opgave, het druist nog in tegen de massa, voor de massa zal dit makkelijker gaan, omdat er al een weg is afgelegd door een aantal pioniers. Niet alleen in deze tijd, maar er zijn al velen voorgegaan, de Katharen, de Essenen, de Atlantiërs, de vroeg-christelijken enz. 

Wat mij betreft kan de balans ook doorslaan naar een new age community waar er onvoorwaardelijke liefde wordt gepredikt. Waar je moet onthechten aan spullen en eigendom en je gezamenlijk verantwoordelijk bent voor de kinderen, waar seksualiteit niet exclusief is voor jou en je partner maar vooral gedeeld moet worden. Zelf geloof ik ook niet in monogamie, maar voor mij kan deze new age beweging doorslaan in grenzeloosheid. 

ik ben hier in deze tijd op deze leeftijd, onder deze omstandigheden, niet voor niets. Afgelopen jaren heb ik al veel heling gedaan, ik heb een aangeboren passie voor het psychologische en spirituele aspect. Dat de rit zo intens en heftig zou worden had ik nooit kunnen bedenken. Mijn manier van denken moest op de schop, mijn geloof en vertrouwen werd op de proef gesteld, ik moest mijn status loslaten om uit te komen bij mezelf. 

Ik hier?

Hier ben ik, een vrouw met beginnende lijntjes, met steeds meer grijze haren, bijna 40 jaar oud. Ik voel me trots als ik naar mezelf kijk. Ik durf eerlijk te zijn over zowel mijn angsten als mijn lusten, als mijn onwetendheden en mijn frustraties naar andere mensen. Ik weet dat mensen van alles op mij projecteren. Ik weet ook dat ik mensen kan ondersteunen bij hun proces op een hele eigen-wijze. Doortastend, scherp, liefdevol, zacht en helend.

Mijn verbinding met Jezus, Yeshua en dus met mijn deel van de bron is hersteld en zo voelt de cirkel rond. Ondertussen leer ik elke dag bij, want wat is er een ongelooflijke schat aan kennis en wijsheid te vinden. Een belangrijke vervolgstap vind ik het in praktijk brengen….Naar binnen gaan, mediteren, bidden en verbinden met je hogere zelf, de bron, is 1 ding, vervolgens rijst bij mij de vraag: wat doe je er praktisch mee? Dat zal er voor iedereen anders uitzien. De één vind een vorm van geven in vrijwilligerswerk, de ander ondersteunt het collectief door licht te schijnen op het duister, weer een ander geeft les aan studenten op een bevlogen en open minded manier. Dan heb je nog het dagelijkse leven. Ik maak gebruik van de pendel, wichelroede, (tarot)kaarten, numerologie. Een paar keer in het jaar vast ik om mijn lichaam te reinigen. Ik eet biologisch, drink gefilterd water. Ik ben kritisch op wat ik lees, zie, tot me neem, ik weet hoe ik tot mezelf kan komen na een drukke dag en ik heb een gezond seksleven. Ik heb uiteraard ook nog uitdagingen, dingen te overwinnen. Het komt neer op de vijfvoudige reinheid van de katharen…Of zoals Marieke Bertens krachtig verwoord. Loop het pad van meesterschap, meesterschap over jezelf: over je denken, je emoties, je energie en je lichaam. Pad van zelfliefde. 

 

Marieke Bertens: pad van zelfliefde, meesterschap

 

 

De la Rambelje

Ik begon te schrijven omdat ik onderzoek ging doen naar mijn achternaam. In een gesprek met mijn vader kwam ik erachter dat er niet zoveel bekend is over de precieze herkomst. Wel hadden we een mooi gesprek over onze verbinding met de Christus energie. Dat is ook hetgeen ik haal uit het schrijven van al deze woorden. Het bracht me terug bij de vraag hoe mijn relatie tot het Goddelijke, Christusbewustzijn, Jezus, de bron, het licht, of hoe je het ook wilt noemen eruit ziet. Wij mensen zijn de bron, verbinding met God, gaat voor mij over de verbinding met dat stukje van jezelf wat de connectie heeft met die bron. Dan kan je weer herinneren wie je bent, waarom je hier op aarde komt, wat jou zielenaak is.

Vraag eens aan mensen om je heen hoe zij hun verbinding met ‘het hogere’ ervaren. Bid iemand, mediteert iemand, heeft iemand een altaartje thuis, voelt iemand de verbinding vooral in de natuur, stel eens wat vragen en ik weet zeker dat daar een verassend en verbonden gesprek uit voort komt. Vraag vanuit nieuwsgierigheid…Vertel me over een dergelijk gesprek als je wilt, lijkt me heel fijn. 

In mijn volgende artikel ga ik schrijven over de vijfvoudige reinheid, wat betekend dit voor mij, wat heeft mij op het pad naar meesterschap ondersteund en wat heb daarin zelf nog te ontwikkelen. Met veel links naar boeken, films, video’s, personen….

Dan rest mij nog te noemen dat ik dit schrijven samen met mijn lief Rogier heb geschreven. Zijn aanvullingen, vragen, de gesprekken die we samen voeren, de ruzies, de weg die we samen gaan…onze gedeelde liefde, namelijk onze kinderen…dit alles draagt bij aan de ervaring van de hemel op aarde in het hier en nu…

Een latere toevoeging

Ik vroeg; ‘Wat zou Yeshua hebben gedaan in deze situatie?’
MvA_r : ‘Het probleem is de perceptie, de voorstelling die mensen bij Jezus hebben.

Volgens mij zegt men daarom ook dat Krishnamurti zei dat God niet bestaat. Hij kon bij de vraag geen ja antwoorden, want dan zou ieder denken dat hun perceptie van God, zou bestaan, en Krishnamurti had geen alternatieve ‘definite’, beschrijving van een beeld.

Zo ook met Jezus. Het beeld van hoe hij er uit ziet, hoe ‘heilig’, in staat tot wonderen en ….. zonder goud, zonder een kroon, ……

Wat als er een meer menselijk beeld van hem gegeven zou zijn al die jaren…..

Als hij nu zou leven,…. zou hij dan zelf zich aankleden, z’n handen wassen, eten maken en z’n tanden poetsen?

Het gaat niet om hem. Als jij christusbewustzijn vindt, je hogere zelf, de verbinding maakt, dan is het nog steeds jij als mens. Een mens met een lichaam dat geaard is een een hoger zelf dat verboden is met het licht.

Als metafoor kan de vraag heel waardevol zijn, maar niet van jezelf verwachten dat je ophoudt mens te zijn, ……

no©2024 or ant other year

Login met je gegevens

Je gegevens vergeten?