#CDIS Cognitieve dissonantie: Je kan niet weten wat waar is
Een aantal mensen gebruiken als excuus om niet zelf op zoek te gaan en onderzoek te doen, dat er ‘veel misinformatie op internet staat’. Men vergeet daarbij dat de zogenaamd betrouwbare bronnen die zij zelf gebruiken ook op internet publiceren en het inderdaad de eigen verantwoordelijkheid is om uit te zoeken wie integer is en goed geïnformeerd en wie zich, bewust of onbewust, schuldig maakt aan het verspreiden van onjuiste informatie.
Er is geen excuus meer om niet te weten, niet zelf iets uit te zoeken. Een blind vertrouwen in de officiële kanalen is in de meeste landen niet op zijn plaats. En alhoewel velen op een aantal onderwerpen ook wel erg kritisch kunnen zijn en een officieel verhaal niet geloven lijkt de stap om zelf te gaan zoeken voor velen nog te groot. De vraag is of het een kwestie is van luiheid of een onderbewuste angst voor wat men gaat vinden. Het lijkt er op dat men liever wegkijkt in de hoop dat het overwaait.
Genoeg mensen kennen de twijfels over de waarde van geld, de al dan niet ongezonde staat van de wereldwijde economie en daarmee een mogelijk minder rooskleurig toekomstplaatje t.a.v. bijvoorbeeld het pensioen dat mensen genieten, als dat men zou willen zien. Op het moment dat dit onderwerp wordt aangesneden laat men via verschillende bewegingen weten niet hier over in gesprek te willen.
Kortom het zelf nadenken en oordeel vormen wordt niet gepromoot door de autoriteit en niet nagestreefd door velen die liever hopen dat het allemaal wel mee valt.
Latere generaties zullen precies en gemakkelijk kunnen achterhalen waar hun ouders, grootouders, voorouders ‘stonden’ en hoe men heeft gehandeld.
Heb [je] ooit iemand gesproken die vertelde dat zijn of haar grootvader in de oorlog ‘fout’ is geweest? Bij de NSB lid was, Joden heeft verraden, …… of het regime als ambtenaar heeft ondersteund? Zelf denken wij te weten waar onze grootouders stonden, maar het kan best zijn dat er iets wordt verzwegen in de familie of dat wij als tweede generatie keihard zijn voorgelogen. Met de ontwikkeling van de technologie van tegenwoordig en die voor ons ligt, zal het voor de generaties die komen heel gemakkelijk zijn om bewijs te verzamelen over waar de huidige generatie volwassenen stonden en of men deelnam aan het publieke debat via social media, of dat om wat voor reden dan ook niet deed.
#CDIS De vergelijking mag niet gemaakt worden
Veel mensen hebben moeite te overwegen dat de eigen autoriteit mogelijk gecorrumpeerd is en niet het beste met [ze] voor heeft. En alhoewel niemand die de vergelijking met een eerder tijdperk maakt, deze letterlijk bedoeld, maar als voorbeeld gebruikt om aan te geven dat men niet blind mag vertrouwen, lijken velen te blokkeren en enige vergelijking verwerpelijk te vinden.
#CDIS Andere dissonantie
Andere cognitieve dissonantie die kan worden waargenomen om maar niet zelf te gaan nadenken en eigen heilige huisjes in een kritisch daglicht te plaatsen zijn:
-
- Het verandert toch nooit.
- Ik geloof in het goede van de mens.
- Het is nou eenmaal zo.
- Sommige mensen komen er nou eenmaal mee weg.
- Alsof het ergens anders beter is.
- Je moet niet alles geloven dat …..
Ook al zou men met deze dooddoeners gelijk hebben. Feit blijft, dat men zelf niet veel onderzoek doet en los van een gesprek met oneliners aan de oppervlakte niet de tijd wil nemen om in gesprek te gaan en dieper in de materie te duiden.
Later meer over:
#CDIS Cognitieve dissonantie in de ‘nieuws-media’
#CDIS Cognitieve dissonantie in het onderwijs
