Het morfogenetisch veld van geld…. en meer.

, , [D]_dagboek, , 0

Let’s say [you] were running a spice trading operation from a country in the west. The spices have great value, not only because of their taste, but also because of their healing properties. For years ships have gone to the east and have been buying cinnamon, pepper, vanilla, nutmeg and many other spices in return for money, in the form of silver coins.

Is that something that someone can keep doing endlessly?
What will the problem become and how to solve it?

This is one of the main reasons why Satish Kumar laughs at high end business schools that do teach economy, but no ecology.
In nature, of which we are part of (as inter-beings, not as superior beings. If you think humans are superior to nature or some humans are superior to others, then you better stop reading. This will not fit your limited paradigm)

So the spices will grow each year, but is there an endless supply of silver to pay for it? The answer is no. If the country, the people growing the spices does not use the money, the coins to buy back goods from the people being the spices, if there is no trade balance, at some point there will be a problem arising. A shortage on one side.

Hence, why trading soon changed into colonialism and why in case of oil dollars one needed to get off the gold standard.

Do you know what the gold standard is and what a fiat currency is? If not, it’s near to impossible to understand what situation [we] are in globally and why people are presenting [us] with a reset.

Another aspect of this, is that since the fiat currency, it is possible to just print more money. Is that without consequences?
We are currently witnessing a period of inflation. Maybe that has something to do with it?
Imagine playing a game of Monopoly. What happens when one of the players walks to his car where he has two more games lying on in the back. Het opens the boxes and take out all the money and brings it back to the table where [you] are playing. In an instant the amount of fake money has grown threefold.

What will happen to the prices of the streets, etc.?
Will the other player appreciate that?
What has happened to the money they were holding?
Has it become more or less valuable, or did nothing change?

So what happens to pension money / savings when more money is being printed?

https://media.gab.com/system/media_attachments/files/097/423/893/original/7254228bf52a2648.pnghttps://t.me/jreidstake/13981

Gorter te gortig

, , [D]_dagboek, , 0

In het begin van het interview, dat maar voor een klein deel op YouTube staat en verder gekeken kan worden op odyssee of op de website van www.eenoorlogreedsverloren.nl, zegt de arts dr. R. Gorter dat hij bepaalde informatie niet kan terugvinden op het internet. Het is een opmerking die eenbelletje deee rinkelen, want ik hoor deze niet zo vaak. Wel dat er veel wordt gecensureerd. Volgens de ‘autoriteit’ allemaal mis informatie natuurlijk, maar daar gaat het hier niet over. Ik ben daar zelf ook al eens tegenaan gelopen. Ik heb lang getwijfeld of ik niet met bepaalde informatie t.a.v. o.a. pensioenen en een bepaalde crisis een keer naar buiten zou moeten komen. Het zou al snel in de categorie klokkenluider’ vallen, en tja, daar heeft iedereen een hekel aan zo lijkt het. De autoriteit, de sector, de media, de politiek, en zelfs de gewone man zit er allemaal niet op te wachten. Die willen graag in een niet doorgeprikte illusie blijven leven. In ieder geval de mensen in mijn eigen omgeving, waar ik het onderwerp wel al eens mee heb willen aansnijden.

Ik twijfelde, en had ook nog niet besloten, maar had al wel besloten een te kijken in hoeverre het mogelijk was het verhaal voor een leek op te schrijven en te onderbouwen en vergezellen van informatie, artikelen, interview, data uit jaarverslagen etc. …. Ik weet nog van een aantal jaar geleden dat bepaalde aspecten, die veelzeggend zijn, die het een en ander aantonen uitgebreid in de reguliere media aan bod zijn gekomen. Ik kon er niets meer van terug vinden. Er zijn mensen die blijkbaar goed met de kam door het internet gaan en grote hoeveelheden informatie lijken te wissen, verbergen, ….. geen idee hoe men het doet.

Vanaf dat moment ben ik vaker mijn eigen informatie op gaan schrijven in een dagboek. Daarnaast verhalen die ik digitaal had gaan uitprinten en op verschillende plekken gaan verspreiden.

Dus mocht je waardevolle informatie hebben, waarvan je het gevoel hebt dat het belangrijk is dat het niet verloren gaat, zorg dat het in vaste vorm ergens bewaard blijft. Liefst op meerdere plaatsen.

Zorg zonder voorzorg: in gesprek met dr. Robert Gorter over de coronastrategie | #3.73

Nog een observatie. Ik vind de uitleg over hoe een vaccin vroeger werd getest etc…. een hele goede. Wat mij wel verbaast is dat deze analyse pas nu wordt gegeven. Waarom niet voordat men is gaan prikken? Er is niet veel van de kennis die wordt gegeven nieuw, van het afgelopen jaar. Behalve misschien dat verzekeringsmaatschappijen nu bij schade door bijwerkingen niet uitbetalen. Zou dit niet basiskennis moeten worden geacht van elke arts. Het lijkt er op dat artsen, dokters, ‘medici’ zich niet uitlaten uit angst voor verlies van licentie. Met wat er de afgelopen maanden naar buiten komt, kan men wel een licentie hebben, maar wie gaat er nog naar een arts die in de afgelopen maanden zijn of haar mond heeft gehouden? Of komt de propaganda machine met een narratief waarin deze groep wordt vrijgepleit, het ook niet had kunnen weten, …. bevel is bevel…. zouden [we] toch van geleerd hebben? Alhoewel de scholen ook blijken ook graag te gehoorzamen zonder kritische vragen te stellen. Regenboogvlaggetjes op te hangen en vrij makkelijk af te stappen van het mensbeeld dat uitgaat van een man met een piemel en een vrouw met een vagina. Voor sommige mensen, ouders nog steeds een ontluisterend fenomeen om te aanschouwen.

 

mva_r

Benieuwd naar weer een originele reactie …. van een anonieme lurker met verzonnen email adres en originele verzonnen naam.

Vrachtwagens vertrekken uit Emmen

, , [D]_dagboek, , 0

Vandaag naar Emmen om aanwezig te zijn bij het vertrek van een groep vrachtwagens die geïnspireerd op de beweging in Canada en de groep Truckers die nu in Ottawa zijn gearriveerd, ook in Nederland zich verzamelen en onderweg zijn naar Den Haag. Voor vrijheid. Geen behoefte hebben aan een samenleving waar je moet bewijzen dat je je prikkie hebt gehaald, alvorens je ergens mag werken, eten, boodschappen doen en mogelijk meer….

 

Er werden heel geheel gratis stickers uitgedeeld. NOS = Fakenieuws.

Dus voor de zuurpruimen die reacties achterlaten, op zoek naar zelf verzonnen dingen. Zet de NOS aan zou ik zeggen. Veel verzonnen nieuws. Men rapporteert over een ongeluk, waar geen vrachtwagen bij betrokken was. Duidelijk te zien op beelden, die op het internet te zien zijn, van iemand die er toevallig reed en het botsinkje gefilmd heeft.

‼️BELANGRIJK‼️

Beste convoy members,

Allereerst, wat zijn wij trots op jullie die op zijn komen dagen om te vechten voor onze vrijheid. Het is goed dat we elkaar even hebben gezien. We zijn bij elkaar gekomen om dit wanbeleid en mandaten aan de kaak te stellen die onze (R)overheid ons oplegt.

Natuurlijk zaten er tijdens het convoy wat ‘ontwikkelpuntjes’ in. We moeten wel beseffen dat er veel mensen bij zaten die (nog) niet of nauwelijks ervaring hiermee hebben (vandaar dit proefrondje).
Van vandaag nemen we de foutjes mee naar de volgende #ConvoyVoorVrijheid.

Alle suggesties voor een beter Convoy wordt aandachtig gelezen en positieve kritiek is zeer welkom. Met deze feedback gaan we er met zijn allen op vooruit. Het is goed om te weten dat er geen organisatie is en dat we dit allemaal op eigen titel doen! Wij kunnen alleen achter de schermen het in goed banen proberen te leiden.

In de tussentijd zijn we druk bezig met de Convoy die nationaal gaat plaatsvinden. Heel de Europese Unie doet hieraan mee. Zij gaan of naar hun hoofdstad of naar de plek waar hun regering zit. Wij gaan met z’n alle naar Den Haag! (Grote kans dat dit 7 februari wordt)

Even de aandacht hiervoor…

Wij willen de leden erop attenderen dat deze groep alleen beschikbaar wordt gesteld voor de convoy!

Alles wat niet met de convoy te maken heeft wordt dan ook verwijdert. Laten we het met z’n alle in de groepen neutraal houden. Voor andere zaken bestaan er andere Telegram groepen om andere onderwerpen te bespreken. Hiervoor hebben wij een discussiegroep.

Deze convoy is voor iedereen: gevaxt of niet gevaxt, mondkapjes- en niet mondkapjes dragers. We hebben met zijn allen een doel en dat is weg met deze overheid en hun mandaten!

Dus stop met bepaalde opmerking, filmpjes en convoy members in hokjes te plaatsen. Hier hebben we het over de convoy en niks anders! Hoe het in de groepen gaat hebben jullie dus zelf in de hand.

Wij vragen jullie om geduldig te blijven. Alles moet tot de puntjes goed gaan verlopen om het tot een succes te maken. Dit kunnen wij immers maar een keer goed doen.

In de tussentijd kunnen jullie lekker kletsen in de groep over de convoy. Graag nog even geduld voor de aankomende data voor het convoy!

Word lid van het Convoy Nederland nieuws kanaal:
https://t.me/ConvoyNederland

Doe ook mee en sluit je aan bij jouw provincie:
https://t.me/ConvoyNederland/6

@ConvoyNederland
*Disclaimer
– Wij distantiëren ons altijd van elke vorm van geweld en roepen het ook niet op.
– Wij zijn niet verantwoordelijk voor pagina’s van externe organisaties waarnaar verwezen wordt of enige uitspraken in worden gedaan.
– Wij zijn niet verantwoordelijk voor latere gevolgen. Ieder gaat voor zich en stemt hier ook in mee op het moment dat er wordt deelgenomen.
– Wij hebben geen donatieactie gaande, dus trap hier niet in.
– Wij zijn geen organisatie.

schijn-heiligheid

, , [D]_dagboek, , 0

Ik heb een tijdje niks geschreven…het was stil in mij…alsof ik de wereld gadesla vanachter een sluier, alsof ik er niet werkelijk aan deelneem. Het voelt soms net zo grijs als dat het al weken buiten is, al zo lang geen zon op mijn gezicht. 

Vandaag werd weer eens pijnlijk duidelijk wat mensen belangrijk vinden in het leven. Rijendik voor de teststraten, want men mag weer consumeren en vermaakt worden. Dat mensen zonder spuitje als paria’s niet mee mogen doen is geeneens een discussie. 

Toen ik met de kinderen naar de nieuwe basisschool ging om kennis te maken moest ik bij binnenkomst en tijdens de rondleiding een kapje op (ik krijg het woord amper getypt zo’n walging voel ik bij dat ding)…mijn 11 jarige trouwens ook…later, na de eerste schooldag, hoorde ik van haar dat ze het ding niet meer op heeft gehad, niemand trouwens, het was dus pure schijn. Ik ben blij toe hoor, maar waarom dan zo schijn-heilig? 

Na een paar dagen op school moest de jongste in quarantaine, waarom? Omdat er ouders zijn die hun kind braaf 2 keer per week testen met een niet werkende test….omdat basisschool directeuren deze testen uitdelen in de klas. ’mama, ben ik nou de enige die niet naar school mag voor 10 dagen’? Waarschijnlijk wel schat, in elk geval 1 van de weinigen…Toch wel onhandig al die klassen thuis, weet je wat, we versoepelen weer en dan kan ze toch wel naar school…nu opeens wel? Maar ze was toch zo’n groot gevaar voor de rest? 

‘Ja, ze maken er inderdaad een zooitje van, maar volgens mij is het binnenkort voorbij’… Tja, zullen we alles dan maar gewoon vergeten en weer normaal mee gaan doen? Huisje, boompje, beestje, prikje?

Ik geloof dat mijn eetlust vergaan is, mijn zin om naar een pretpark te gaan of naar de kroeg is ook verdampt…Ik kan het geloof ik niet meer opbrengen om te doen alsof alles normaal is. 

Dit is geen stukje tekst met een positieve twist, want vandaag voel ik vooral walging voor alle mensen zonder ruggengraat, zonder moraal, zonder ethisch besef, zogenaamd schijn-heilig….Zogenaamd stoere kerels vol met tatoes die met hun kapje onder hun kin lopen, zodat ze hem zo voor hun bakkes kunnen schuiven als het moet. 

Wat leren we onze kinderen….? We doen braaf de kapjes op als er andere mensen in de school lopen, maar eigenlijk vinden we het ook onzin hoor, maarja we volgen de regels van de overheid…

Dus ook al ben je het ergens niet mee eens, doe het toch maar wel, het geeft anders zo’n gedoe. Want samen zorgen we er voor dat iedereen gezond blijft, och wat blijven we toch gezond, met onze kapjes voor en alle testen die we doen, en het steeds handen desinfecteren met alcohol, ja werkelijk zo gezond voor je….maar als je nou ook nog je prikjes neemt, nou dan ben je echt een held, je wordt ook nog eens beloond, want je krijgt dan een coole code waarmee je allemaal leuke dingen kan gaan doen, want jij wil toch ook weer naar de bioscoop of het zwembad. 

Ik denk niet dat het nou allemaal zoveel helpt hoor, al die regeltjes, maarja de mensen van de regering zullen het wel weten, die hebben ten slotte zoveel over voor onze gezondheid, dat ze al die regeltjes bedenken en handhaven, dat is wel zo aardig van ze, phoe, ze zijn echt bezorgd om onze gezondheid…

Een jaar geleden had ik nog de hoop dat er op een gegeven iemand mij zou benaderen, een familie lid of een eerdere vriend of vriendin, die toch het licht had gezien en begreep waarom ik me toch zo druk maakte…inmiddels weet ik dat dat er niet in zit…de meesten gaan toch voor het comfortabele en staan liever in de rij met het idee een stukje ‘vrijheid’ terug te krijgen…

terugblik 2021

, , [D]_dagboek, CK7 Spirituality_(-teit), , 0

Een dag om terug te kijken, te reflecteren…Afgelopen jaar was het meest onstuimige jaar van mijn leven tot nu toe. Ik heb veel geschreven en de titel van mijn document heet: ‘opnieuw beginnen’…Als ik terug kijk zou de titel ‘loslaten’ gepaster zijn. De behoefte is opnieuw beginnen, maar om dat werkelijk te kunnen doen had ik eerst los te laten. 

Gedachten die weleens door mijn hoofd gaan zijn: ‘hadden we niet beter de kinderen op hun (eerste) school kunnen houden? Hadden we niet beter alleen voor een vakantie naar Hongarije kunnen gaan? Hadden we niet beter eerst de verkoop van het huis rond moeten krijgen? Hadden we überhaupt al veel eerder ons huis moeten verkopen…Enzovoorts…. Waarschijnlijk zijn er best een aantal mensen die nu instemmend knikken van, ‘JA, je hebt er wel een zooitje van gemaakt, ik had allang voorzien dat het mis zou gaan…’

En toch zit het hele leven nou juist in al die ervaringen. Je kunt niet uit een systeem breken als je voorzichtig op de deur klopt en vraagt, ‘mag ik er misschien uit’? We hadden ons kunnen afvragen hoe het was om te emigreren naar Hongarije, internet kunnen afstruinen, alle gevaren en moeilijkheden op een rijtje kunnen zetten, wikken en wegen en dan waren er altijd meer argumenten geweest om het niet te doen, of later als zus of als zo…

Ik ben er trots op dat we gewoon gegaan zijn. We hebben het geleefd, niet voorzichtig een beetje, nee All the way. Werkelijk de ervaring geleefd. Met alle hoogte en dieptepunten die er bij het leven horen als je het ten volle leeft. 

Net zoals het thuisonderwijs. Dat is iets wat lastig (oftewel onmogelijk) om legaal te realiseren is in Nederland. Toch hebben we wekenlang 100% gewijd aan het geven van thuisonderwijs. Door het te doen, door het te leven. We hebben werkelijk kunnen ervaren hoe het voor ons als gezin is om op onszelf aangewezen te zijn, hoe het is om de kinderen te unschoolen. Dit hadden we nooit ervaren als we keurig de regeltjes hadden gevolgd. 

Het mooie is dat we momenteel niet kiezen voor Hongarije als permanente woonplek en ook niet kiezen voor thuisonderwijs, niet omdat het onmogelijk is, maar omdat andere wegen zich aandienen. 

Het blijft voor mij een zoektocht naar balans in een wereld vol onrust, chaos, disbalans, onderdrukking etc. Deze laatste dagen in Schiedam in ons huis voelen vreemd, onwennig. Veel herinneringen komen boven…Gister zijn we voor het eerst naar Drenthe gereden en ook dat voelt vreemd en onwennig. De vragen ‘Wat doe ik hier’? komen op. Het loslaten van ons ‘oude leven’ vermengt met gedachten over ‘een nieuw begin’ wisselen elkaar continue af. Alsof ik elk element ervan moet doorleven. Het voortslepend proces waar soms geen einde aan lijkt te komen, vergelijkbaar met de wereld waarin we nu leven. Een heen en weer tussen een gevoel van onmacht, een realistische blik op de wereld waarin zoveel wreedheden aan het licht komen, waar het onveilig voelt, en een gevoel van vertrouwen, de mens die evolueert, hoger trilt, waarin ik merk dat mensen elkaar weten te vinden, waar nieuwe liefdevolle initiatieven en mogelijkheden ontstaan. 

Het idee van ‘de nieuwe wereld is er al, je kiest zelf je eigen tijdlijn versus de blik die ik werp op de wereld die steeds dwingender wordt en onderwerpen tussen familieleden steeds meer taboe. Het is een navigeren tussen de verschillende realiteiten, tussen realistisch en waakzaam zijn en loslaten van angst en vol vertrouwen een lichte plek visualiseren en daarmee manifesteren. Voor mij kan het 1 niet zonder het ander. Er is geen 1 manier of weg…afgelopen jaar kozen wij vanuit intuïtie, gezond verstand, innerlijk kompas, lef, soms bluf, soms angst, soms verdriet of wanhoop. 

Niet de makkelijkste weg, gewoon meedoen was makkelijker geweest…wel heel echt en met een liefdevolle intentie. Om bij te dragen aan die nieuwe wereld, om te beginnen bij mezelf en dogma’s, overtuigingen los te durven laten, te verruimen, te verdiepen, mogelijkheden te zien…te durven springen…zie ik je daar?

Ik ben

, , [D]_dagboek, CK7 Spirituality_(-teit), , 2

tekst: Martha Krul: ‘Het is best een heftige periode waarin wij nu zitten. Op weg naar het portaal 11-11. De doorgang naar de nieuwe mens. Loslaten van alles wat je in de 3D wereld hebt meegemaakt. Loslaten betekent hier, geen aandacht meer aan schenken. Niet achterom, maar vooruit kijken. Niet meer in die angstige lage energie gaan zitten. Die verbindingen loslaten en je richten op het licht dat je roept. Dat je uitnodigt. Je bent zo welkom. Je mag over die drempel heen stappen. Je doet het niet alleen. Je mag je gedragen voelen. Dat is de werkelijkheid. In de energie is geen afscheiding, alleen maar verbinding. Voel je gedragen en je manifesteert die veiligheid. Kijk vooruit. Het achterliggende heeft je gemaakt tot de mens die je NU bent. Je hoeft niet meer door emoties heen. Je mag je emoties gewoon herkennen. Dat is de functie van de achter je liggende tijd. Je hebt daar allerlei vormen van emoties leren kennen. Nu herken je ze. Maar niet om je ermee te verbinden. Laat los en voel dat het licht aan je “trekt”, liefdevol wordt je er naar toe gezogen. Jij bent al de nieuwe mens. Jij zal dat voelen, wanneer je het voelt zal het versterken. Dan manifesteer je je nieuwe tijdlijn. Alles is er al. Jij mag loslaten en gaan….. Welkom’

eigen tekst:

Zo bijzonder om op een andere tijdlijn te leven die toch zo overeenkomt met het collectief, met het universum…als ik Martha’s teksten lees lijken ze altijd zo hetzelfde, maar als ik me in de synchroniciteit beweeg verwoorden ze precies waar ik me bevind…het zijn subtiele veranderingen, stapjes vooruit…Ik voel zo’n rust in mezelf nu ik de laatste restjes van het oude heb losgelaten. Geen onrustige hartkloppingen meer, geen gedachten over hoe het was, geen verlangen dat het weer was zoals vroeger…geen heftige emoties van boosheid, onbegrip, machteloosheid en verdriet. Soms komt er emotie door me heen naar buiten, maar ik ga er niet meer in mee, ik laat het eruit stromen en aanschouw. Het klinkt wellicht wat ‘robot’ achtig, stoicijns en gevoelloos, maar dat is het niet. Ik voel een grote compassie en ik ben een mens met allerlei gevoelens en emoties. Toch is er iets veranderd en ben ik in het nu met nieuwsgierigheid en vertrouwen naar de toekomst. Ik geef me over aan de stroom van synchroniciteit…ik geef me over aan datgene waar mijn weg toe leidt…ik voel een vrijheid in mezelf die ik niet voor mogelijk hield…dus dit is die behoefte aan vrijheid die ik al mijn hele leven zocht…Loslaten geeft zoveel ruimte, zoveel oude patronen, oude systemische onuitgesproken zaken heb ik door me heen laten gaan, heb ik mee gewerkt, heb ik aandacht aan gegeven…en nu voel ik een afronding van deze fase…het is tijd om verder te gaan, voorbij mijn zelfopgelegde grenzen en beperkende gedachten. Ik ben licht, ik ben liefde, ik ben trilling, ik ben waarheid, ik ben….🙏🏼

Zo zie ik het voor me

, , [D]_dagboek, CK7 Spirituality_(-teit), , 1

Ik word wakker gezongen door de vogeltjes, met een kalm gevoel rek ik me eens lekker uit na een goeie nacht slaap. Ik voel me uitgerust en begin de dag vol energie. Rogier is er al uit, hij staat 2 keer per week om 6.00 uur op om het brood af te bakken. Hij heeft een lekker muziekje opgezet. De hond doet al zijn eerste ochtendwandeling buiten in de tuin. Na een korte douche (de laatste 2 minuten koud) kleed ik me aan en ondertussen druppelen de kinderen ook de badkamer binnen. Ze hebben zin in vandaag, de 2 oudsten gaan met hun klas een hele dag het bos in, waar ze hun skills kunnen laten zien, houthakken, vuur maken, een hut bouwen, bomen herkennen, eetbare planten. ’s avonds gaan ze hun eigen gemaakte stoofpot koken boven een vuurtje en weerwolven met elkaar. De jongste heeft net een project afgerond rondom dromen en vandaag gaan ze hun eigen dromenvanger maken. Iedereen neemt iets lekkers mee voor de lunch, ze staat te popelen. 

Ze lopen met elkaar naar school en ik geniet nog even van een kopje thee in alle rust en ruim de ontbijtspullen op. Het brood was weer heerlijk, er gaat niets boven zelfgebakken brood. Rogier heeft vandaag  een dag de diepte in met zijn team, een jonge groep mensen die zo leergierig zijn, ik zie hem met de dag jonger worden van deze gasten. Hij geeft ook op een aantal scholen aikido les samen met een vriend. De dagen zijn gevuld, maar gelukkig is er ook volop tijd voor hem om lekker bezig te zijn in de grote schuur waar een eigen dojo/healing ruimte komt. Er komen vaak vrienden langs om verder te brainstormen. Na de release van het Hira boek komen er regelmatig mailtjes binnen met vragen over het boek en zo is het idee ontstaan om een groep te creëren waarin er dieper op de tekst ingegaan kan worden. 

Onze plek wordt steeds dynamischer, zo voelbaar in de energie, mooie combinatie tussen verstilling en sprankeling, maar net op welk moment van de dag je er bent. 

Ook mijn dagen zijn gevuld met uiteenlopende dingen. 2 dagen in de week ontvang ik ouders die vastlopen of vragen hebben mbt hun kind(eren). Dat zijn de dagen dat de kinderen wat langer op school zitten. Ik ga dan naar mijn werkplek op 15 minuten fietsen in het centrum. Samen met een aantal andere therapeuten heb ik daar mijn kantoortje, een fijne lichte plek. Het park ertegenover leent zich goed om zo nu en dan met mensen te wandelen, ipv tegenover elkaar te blijven zitten. Het zijn vaak intensieve gesprekken, waarin allerlei emoties de revue passeren. ’s middags lunch ik gezamenlijk met de andere werkers, we maken omstebeurt een soepje.

1 dag in de week help ik op de school van de oudste kinderen. Ik ondersteun de kinderen bij hun projecten…

En dan het werk met Rogier samen, het begint zo langzamerhand echt vorm te krijgen. Nooit gedacht dat ik zo gemakkelijk voor een groep zou kunnen staan. Het was eerder mijn grootste nachtmerrie…maar op de een of andere manier hebben we onze flow gevonden. De groepen verschillen nogal, het gaat over heling, over relaties, over seksualiteit, over open met elkaar communiceren, over aanraking, over logion 114. Elke keer is het weer anders en het is in de dynamiek van de groep dat de magie ontstaat. 

1 dag in de week is helemaal voor mezelf, dan werk ik in de tuin, of lees ik een boek, dan schrijf ik over mijn ervaringen, dan rommel ik wat in huis. 

In de weekenden is er volop gezinstijd. We maken regelmatig tochten met onze camper, gewoon een weekendje ergens in de natuur of juist aan de rand van een stad om zo steeds de wereld meer te ontdekken. De vakanties maken we er natuurlijk langere tochten van. Er komen ook regelmatig vrienden van de kinderen over de vloer, ook super gezellig. We hebben een eigen plek voor ze gebouwd in de tuin waar ze samen kunnen komen. Ook bij andere vrienden kunnen ze terecht. De jongste heeft een paar leuke vriendinnen en samen leven ze nog heerlijk in hun fantasie wereld. Lekker verkleden en toverdrankjes maken, buiten spelen, slootje springen…

Het leven is goed….

no©2024 or ant other year

Login met je gegevens

Je gegevens vergeten?