De eerste’ ontmoeting’
Raar woord, ontmoeting. De eerste keer dat wij elkaar zagen. We hebben niet met elkaar gesproken, behalve dan gedag zeggen. Het was op verjaardag van een vriendin van een collega van mij. Ik had een leuk gesprek met hem die dat dag we niet konden voortzetten, dus vroeg hij me om langs te komen op de verjaardag van zijn vriendin die avond. Kende niet veel mensen. Het was in een appartement in Rotterdam Centrum, zijstraat van de meent. Het had 2 verdiepingen en een trap met open treden. Ik zag op een bepaald moment te damesbenen naar beneden komen. Prachtige gebruinde glimmende slanke kuiten. En ja hoor, een veel te jonge vrouw met Indisch uiterlijk. Precies mijn zwak. (Heb maar twee playboys in mijn leven gekocht en 1 daarvan was om dat de zusters Lois Lane er in stonden. Ws ik als jonge jongen helemaal verliefd op) Niet veel later aten we aan weerszijde van de jarige die ons vakantie foto’s liet zien. We wisselden wel af en toe een blik uit, maar geen woorden. Niet veel later ging ze weg. Ze zei me gedag en ik zei dag terug. Ik keek naast me en zag dat er een groen sjaaltje was blijven liggen. Die was van haar. Ik besloot het in mijn zak te stoppen. Ik vertelde toen ik niet veel later zelf weg ging dat ik het sjaaltje meenam, en dat de knappe indische schoonheid het bij mij thuis kon komen ophalen als ze terug wilde. Dat was op vrijdag. Op zondag ontving ik een mail. Woensdag was de Wednesday Night Skate, en dar zou ze zijn. Ik ook, want ik reed in die tijd altijd mee. Dus wij gingen elkaar weer ontmoeten. Daar heb je dat rare woord weer. Wordt vervolgd in een volgende post.
